Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Art of Perpetuation
Literatura faktu. Żywe eksploracje kriogeniki, wabienia lwów, iDollatorów, ptaków dodo, SpaceX i nie tylko wypełniają THE ART OF PERPETUATION, przejmującą nową kolekcję lirycznych esejów Alison Powell, która kwestionuje granice między człowiekiem a zwierzęciem, żywym a martwym, mężczyzną a kobietą, dorosłym a dzieckiem. Te dziewięć błyskotliwych esejów zestawia osobistą narrację - wspomnienia z dzieciństwa autorki dorastającej w południowej Indianie i doświadczenia jako matki dwójki dzieci - z narracją naukową, historyczną i kulturową. W całym zbiorze Powell stara się odkryć, obrać, obnażyć: Wydobyć coś z kogoś, mięso orzecha włoskiego z jego emaliowanej skorupy, to wykopalisko - odkryć kłamstwo, niewierność. Zawrotne, fragmentaryczne i prowokujące, liryczne śledztwa Powella kopią głęboko, wynurzając się na powietrze tylko po to, by obnażyć bezsens nazywania w świecie ogarniętym obsesją samonapędzania. Powiedzieć, że wiersz jest jak ciało, to powiedzieć, że jaźń jest maszyną. Powiedzieć, że ciało można wymazać, to powiedzieć, że wymieranie jest umiarkowanym kliknięciem... I w ten sposób, z jedną ręką na szybie i jedną dłonią w rękawiczce wewnątrz pyska nosorożca włochatego, dokonałeś tego.
THE ART OF PERPETUATION Alison Powell to pasek Mobiusa makro i mikro, który przekształca Oxford English Dictionary w zagadkę morderstwa i organizuje kalejdoskop świata przyrody w okultystyczną płytkę drukowaną. Na tych stronach spotykamy archeologiczną Czerwoną Damę, która wcale nią nie była, śniącego Elona Muska i jego płaszcz nieprawdopodobieństwa sci-fi Raya Bradbury'ego oraz wielebnego geologa, który zjadł serce Ludwika XIV i oświadczył, że "jak wszyscy ludzie nauki, zna ciało z powodu kobiet i przestępców". Powell jest czarodziejem historii i metaforycznej precyzji, a swoje nieuchwytne tematy nasyca niepokojącym magnetyzmem, niezależnie od tego, czy jest to Arystoteles twierdzący, że miasto jest organiczne, "co jest jak mówienie, że okrucieństwo jest organiczne", czy jej zniewalający łobuz z liceum, który żyje w jej mózgu "i błyszczy swoją przemocą", podobnie jak te olśniewające, pryzmatyczne eseje liryczne. --Symeon Berry.
SZTUKA PERPETUACJI to rozszerzona medytacja, która rozważa śliskość obrazów. Od archiwów lalek, przez zachowane serce Ludwika XIV, po osobiste wspomnienia, które są jedynie obrazami osadzonymi w psychice, czytelnik zostaje obdarzony poetycką kontemplacją. Ta książka bada, w jaki sposób historie, osoby, miejsca i rzeczy powoli znikają z naszego obecnego widoku, pozostawiając w zamian zachwyt, podziw, ludzką więź, pytanie o tożsamość lub tajemnicę ontologiczną. Powell pokazuje nam umysł naukowca, twórcy i myśliciela, który może jednocześnie zawierać odpowiedzi i pytania. To pisarstwo w najlepszym i najbardziej przekonującym wydaniu. SZTUKA PERPETUACJI to książka, którą przeczyta każdy pisarz wart swoich słów i który chciałby ją napisać. --Airea D. Matthews.
