Sztuka skutecznej facylitacji: Refleksje pedagogów sprawiedliwości społecznej

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za swoje spostrzeżenia na temat facylitacji, zwłaszcza w kontekście dyskusji na temat sprawiedliwości społecznej. Czytelnicy doceniają jej praktyczne zasoby, studia przypadków i transformacyjny wpływ na ich podejście do zaangażowania.

⬤ Informacyjne i praktyczne źródło wiedzy dla facylitatorów.
⬤ Zawiera niezwykłe rozdziały na temat „odważnych przestrzeni” i „pracy z wyzwalaczami”.
⬤ Oferuje studia przypadków i wiele perspektyw.
⬤ Pomocna zarówno w przypadku seminariów korporacyjnych, jak i zajęć edukacyjnych.
⬤ Zwięzły i użyteczny.

Brak istotnych wad wymienionych w recenzjach.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Art of Effective Facilitation: Reflections from Social Justice Educators

Zawartość książki:

Współwydane z

Jak mogę zastosować teorię uczenia się i sprawiedliwości społecznej, aby stać się lepszym facylitatorem?

Czy powinienem inaczej przygotowywać się do warsztatów dotyczących określonych tożsamości?

Jak skutecznie reagować, gdy sprawy nie idą zgodnie z planem?

Ta książka jest przeznaczona dla rosnącej liczby wykładowców i administratorów spraw studenckich - niezależnie od ich poziomu doświadczenia - którzy są proszeni o zostanie edukatorami sprawiedliwości społecznej, aby przygotować studentów do skutecznego życia i współtworzenia sprawiedliwego wielokulturowego społeczeństwa.

Umożliwi to moderatorom tworzenie programów, które wykraczają poza powierzchowną dyskusję na temat kwestii, aby zasadniczo zająć się strukturalnymi i kulturowymi przyczynami nierówności oraz zapewnić studentom wiedzę i umiejętności do pracy na rzecz bardziej sprawiedliwego społeczeństwa. Oprócz teorii, projektowania, technik i porad dotyczących praktyki, książka kończy się sekcją dotyczącą wspierania działań społecznych studentów.

Autorzy naświetlają sztukę i złożoność facylitacji, opisują wiele podejść i omawiają niezbędny i ciągły proces refleksji. To, co wyróżnia tę książkę, to sposób, w jaki autorzy ilustrują te praktyki poprzez osobiste narracje o napotkanych wyzwaniach oraz przyznając się do swoich zmagań i błędów.

Podkreślają potrzebę przygotowania się, biorąc pod uwagę takie kwestie, jak gotowość rozwojowa uczestników oraz szczególne kwestie i kontekst historyczny kampusu, przed zaprojektowaniem i ułatwieniem szkolenia w zakresie sprawiedliwości społecznej lub wyborem konkretnych ćwiczeń.

Zwracają szczególną uwagę na walkę o nauczanie celów edukacji w zakresie sprawiedliwości społecznej w języku, który może być przyjęty przez ogół społeczeństwa, oraz o połączenie analiz strukturalnych i kontekstowych z rzeczywistymi kwestiami w klasie i poza nią.

Książka opiera się na przekonaniu, że "magia prawie nigdy nie tkwi w ćwiczeniu lub ulotce, ale raczej w facylitacji"; a także na zaangażowaniu autorów w pomoc nauczycielom w identyfikowaniu i analizowaniu procesów dehumanizacji na ich kampusach i w całym społeczeństwie, refleksji nad własną socjalizacją i angażowaniu się w proaktywne strategie demontażu ucisku.