Ocena:
Książka bada temat samotności z perspektywy osobistych doświadczeń autora Stephena Batchelora, w tym medytacji, sztuki i eksperymentów psychodelicznych. Choć książka oferuje wgląd i osobiste anegdoty, wielu czytelników uważa, że znacznie odbiega od tradycyjnych dyskusji na temat samotności i brakuje jej głębi w rozwijaniu tematu. Książka wywołała kontrowersyjne dyskusje, szczególnie związane z używaniem przez Batchelora psychodelików i ich wpływem na nauki buddyjskie.
Zalety:⬤ Introspektywne i osobiste pisanie, które podkreśla doświadczenia i szczerość autora.
⬤ Oferuje unikalną mieszankę wschodnich i zachodnich perspektyw na samotność.
⬤ Łatwa do czytania i wciągająca, z poetyckim językiem.
⬤ Zapewnia wgląd w życie i myśli autora, które niektórzy uznają za inspirujące.
⬤ Niektórzy czytelnicy doceniają eksplorację samotności i powiązanych tematów, takich jak sztuka i medytacja.
⬤ Wielu czytelników uważa, że książka nie odnosi się odpowiednio do samotności jako koncepcji, zamiast tego zbaczając w stronę osobistych anegdot.
⬤ Niektórzy uważają, że struktura jest rozproszona i brakuje jej wyraźnego tematu, przez co jest mniej spójna.
⬤ Kontrowersyjne użycie psychodelików spolaryzowało opinie na temat wiarygodności autora.
⬤ Kilka recenzji wyraża rozczarowanie, stwierdzając, że nie jest tak wnikliwa ani inspirująca jak poprzednie prace Batchelora.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
The Art of Solitude
W czasach społecznego dystansu i izolacji, medytacja nad pięknem samotności od znanego buddyjskiego pisarza Stephena Batchelora "Czymkolwiek jest dusza, autor przechodzi długą drogę w kierunku jej ukojenia. Bardzo mile widziany przykład filozofii, która może pomóc czytelnikom prowadzić dobre życie.
"- Kirkus Reviews "Elegancka i formalnie pomysłowa. "- Geoff Wisner, Wall Street Journal Kiedy światowej sławy pisarz buddyjski Stephen Batchelor skończył sześćdziesiąt lat, wziął urlop naukowy i zwrócił swoją uwagę na samotność, praktykę integralną z tradycjami medytacyjnymi, które od dawna studiował i nauczał. Jego celem było głębsze zanurzenie się w samotności, odkrycie jej pełnego zakresu i głębi.
Ten piękny kolaż literacki dokumentuje jego wieloaspektowe poszukiwania. Spędzanie czasu w odległych miejscach, docenianie i tworzenie sztuki, praktykowanie medytacji i uczestnictwo w odosobnieniach, picie pejotlu i ayahuasca oraz trenowanie się w utrzymywaniu otwartego, pytającego umysłu przyczyniły się do tego, że Batchelor był jednocześnie samotny i spokojny.
W jego osobistą narrację wplecione są inspirujące historie oddanych praktyków samotności, od Buddy po Montaigne'a, od Vermeera po Agnes Martin. W hiperpołączonym świecie, który jest jednocześnie nękany przez izolację społeczną, ta książka pokazuje, jak cieszyć się nieuniknioną samotnością, która jest sercem ludzkiego życia.
