Ocena:
Książka „The Art of Revision: The Last Word” autorstwa Petera Ho Daviesa została ogólnie dobrze przyjęta, a wielu recenzentów chwali jej wnikliwe i filozoficzne podejście do procesu korekty. Została jednak również skrytykowana za to, że jest przesadzona, zbędna i czasami odbiega od praktycznych porad.
Zalety:⬤ Oferuje przemyślane i wnikliwe spojrzenie na korektę
⬤ zachęca do filozoficznego podejścia do procesu pisania
⬤ zapewnia inspirację i serce
⬤ nadaje się dla różnych typów pisarzy
⬤ i może sprowokować nowe pomysły i refleksje na temat pisania.
⬤ Momentami przesadnie napisana i pedantyczna
⬤ zawiera redundancje i rozbieżności
⬤ brakuje jej praktycznych, praktycznych porad
⬤ i może wymagać dalszych badań nad cytowanymi odniesieniami, które zajęci pisarze mogą uznać za nieprzydatne.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
The Art of Revision: The Last Word
Piętnasty tom serii Art of Revision przedstawia szerokie spojrzenie na korektę - na stronie i w życiu.
W The Art of Revision: The Last Wor d, Peter Ho Davies podejmuje często dyskutowany, ale często źle rozumiany temat. Zaczyna od omówienia niewidzialności korekty - mimo że jest to istotna część procesu pisania, czytelnicy zazwyczaj widzą tylko ostateczną wersję roboczą, pozostawiając tę praktykę owianą tajemnicą. Aby temu zaradzić, Davies przywołuje przykłady ze swoich powieści The Welsh Girl i The Fortunes, a także z twórczości innych pisarzy, w tym Flannery O'Connor, Carmen Machado i Raymonda Carvera, rzucając światło na ten śliski temat.
Davies spogląda również poza literaturę na prace, które zostały zaadaptowane lub przepisane, takie jak książki przerobione na filmy, historie przepisane przez innego autora oraz praktyka retconningu w komiksach i filmach. W poruszającej opowieści ramowej Davies opowiada historię brutalnego spotkania w młodości, którą następnie opowiada przez lata, a której kulminacją jest ostateczna opowieść na pogrzebie ojca. W ten sposób książka dociera do ekscytującego sposobu myślenia o korekcie - że to pisarz musi się zmienić, podobnie jak pisanie. Rezultatem jest książka, która jest równie przydatna, co poruszająca, która prosi pisarzy o refleksję nad sobą i swoim pisaniem.
