Ocena:
Recenzje książki „The Art of Cross Examination” autorstwa Francisa Wellmana podkreślają jej status jako klasycznego źródła wiedzy dla prawników procesowych, w szczególności w zakresie zrozumienia zasad przesłuchań krzyżowych. Choć wiele osób chwali ją za wnikliwe anegdoty i ponadczasowe koncepcje, pojawiają się również głosy krytyki dotyczące przestarzałych technik i złego formatowania w niektórych wydaniach.
Zalety:⬤ Uznawany za klasyczny tekst niezbędny dla studentów prawa i prawników procesowych.
⬤ Zawiera wnikliwe anegdoty i ponadczasowe zasady mające zastosowanie do przesłuchań krzyżowych.
⬤ Oferuje cenne wskazówki i techniki zaczerpnięte z historycznych przypadków.
⬤ Dobrze napisana z zabawnymi historiami, zachowująca aktualność w pewnych kontekstach.
⬤ Pozytywne opinie zarówno studentów, jak i praktykujących prawników.
⬤ Techniki są często postrzegane jako przestarzałe i nie mają zastosowania w nowoczesnych salach sądowych.
⬤ Niektóre wydania mają słabe formatowanie i małą czcionkę, co utrudnia ich czytanie.
⬤ Treść może być postrzegana jako nieistotne „historie wojenne” z minionej epoki, pozbawione praktycznego zastosowania w obecnych praktykach prawnych.
⬤ Książka może być czasami zbyt rozwlekła i sucha, przez co trudno się w nią zaangażować.
⬤ Niektórzy użytkownicy zgłaszali rozbieżności w dostępnych wydaniach, sugerując niekompletność lub różnice w treści.
(na podstawie 65 opinii czytelników)
The Art of Cross Examination
1903. Z krzyżowymi przesłuchaniami ważnych świadków w niektórych znanych sprawach.
Wellman, jeden z największych dziewiętnastowiecznych prawników procesowych, zyskał reputację w zatęchłych nowojorskich salach sądowych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX wieku jako asystent radcy prawnego i asystent prokuratora okręgowego. W tym tomie opiera się na własnych doświadczeniach i błyskotliwych osiągnięciach innych znanych prawników, aby wyjaśnić i zilustrować zasady przesłuchania.
Obszernie cytuje wiele pamiętnych spraw, wykorzystując je do zilustrowania zarówno sposobu, jak i materii przesłuchania krzyżowego. Podejmuje kwestię postępowania z fałszywym świadkiem i ekspertem, podkreśla znaczenie sekwencji i oferuje wiele spostrzeżeń na temat psychologii świadka; pokazując, że wiedza o tym, kiedy uzyskać informacje, a kiedy nie, ma kluczowe znaczenie dla kunsztu adwokata.
