Arts and Power: Policies in and by the Arts
Koncentracja na pojęciach władzy i dominacji w strukturach społecznych charakteryzuje socjologię od jej początków. Definicja władzy Maxa Webera jako "narzucania swojej woli innym" jest nadal istotna dla wyjaśnienia procesów zachodzących w sztuce, niezależnie od tego, czy chodzi o jej produkcję, wyobraźnię, komunikację, dystrybucję, krytykę czy konsumpcję. Dominacja w sztuce jest sprawowana przez wewnętrznych i zewnętrznych władców za pośrednictwem zinstytucjonalizowanych struktur społecznych i przekonań o ich legitymizacji, osiąganych poprzez definiowanie i kształtowanie gustów artystycznych.
Złożoność tego, w jaki sposób sztuka odnosi się do władzy, wynika ze złożoności polityk produkcji artystycznej, dystrybucji i konsumpcji - polityk, które służą ułatwieniu lub utrudnieniu dotarcia obiektu estetycznego do zamierzonej publiczności. Kuratorzy, krytycy i kolekcjonerzy wykorzystują różnorodne formy komunikacji kulturowej i artystycznej, aby odzwierciedlać i kształtować dominujące warunki społeczne, ekonomiczne i polityczne.
Sztuka i władza: Policies in and by the Arts gromadzi różnorodne głosy, które umiejscawiają społeczne funkcje sztuki w obszarach dominacji i władzy, struktury i sprawczości - niezależnie od tego, czy są one wykorzystywane do narzucania hegemonicznych, totalitarnych lub niesprawiedliwych celów, czy też do realizacji celów społecznych wspierających równe prawa i oddolną demokrację. Artykuły zamieszczone w tym tomie są krokami rozpoznawczymi w kierunku tego, co naszym zdaniem może być bardziej systematyczną, empirycznie i teoretycznie ugruntowaną debatą socjologiczną na temat sztuki i władzy. Są też zaproszeniem do podjęcia dalszych kroków.