Sztuka boskiej medytacji

Opinie czytelników

Książka jest wnikliwym źródłem informacji na temat medytacji, bogatym w treść, ale wymagającym ze względu na staromodny styl pisania i format. Czytelnicy muszą głęboko zaangażować się w lekturę, aby w pełni docenić jej wartość.

⬤ Bogata w treści dotyczące medytacji
⬤ Praktyczne porady, które można natychmiast wdrożyć
⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia, zachęca do głębokiej refleksji i dyscypliny
⬤ # Krótka długość 60 stron sprawia, że jest zwięzła.

⬤ Trudna do zrozumienia ze względu na archaiczny styl pisania i złożone zdania
⬤ # # Formatowanie jest chaotyczne, bez wyraźnych podziałów, co utrudnia odniesienie
⬤ # # Niska jakość publikacji z przestarzałym krojem pisma i pojedynczymi odstępami, co wpływa na czytelność.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Art of Divine Meditation

Zawartość książki:

Przypuszczam, że próba nauczania sztuki medytacji jest raczej korzystna niż zuchwała. Jest to tak niebiańskie zajęcie, jak żadne inne, które należy do ludzi lub chrześcijan. I jest to tak niebiańskie zajęcie, że przynosi duszy niewypowiedziane korzyści. To właśnie przez medytację plądrujemy nasze głębokie i fałszywe serca, odkrywamy naszych tajnych wrogów, rozprawiamy się z nimi, wypędzamy ich i uzbrajamy się przeciwko ich ponownemu wejściu. Przez medytację wykorzystujemy wszystkie dobre środki, przygotowujemy się do wszystkich dobrych obowiązków. Przez medytację widzimy nasze słabości, uzyskujemy zadośćuczynienie, zapobiegamy pokusom, rozweselamy naszą samotność, łagodzimy nasze okazje do rozkoszy, otrzymujemy więcej światła do naszej wiedzy, dodajemy więcej ciepła do naszych uczuć, wkładamy więcej życia w nasze nabożeństwa. Tylko przez rozmyślanie jesteśmy w stanie być obcymi na ziemi (jak nam nakazano) i przez to jesteśmy doprowadzani do właściwej oceny wszystkich ziemskich rzeczy, a w końcu do słodkiego cieszenia się niewidzialnymi wygodami. To przez medytację widzimy naszego Zbawiciela, jak to uczynił Szczepan; rozmawiamy z Bogiem, jak to uczynił Mojżesz; jesteśmy porwani do Raju, jak to uczynił błogosławiony Paweł, widząc Niebo, którego nie będziemy chcieli opuścić, a o którym nie możemy mówić. Sama medytacja jest lekarstwem na bezpieczeństwo i światowość. Jest to rozrywka świętych, drabina do Nieba; krótko mówiąc, jest to najlepszy sposób na poprawę chrześcijaństwa. Naucz się jej, jeśli potrafisz.

Zaniedbaj go, jeśli tego pragniesz, ale ten, kto tak czyni, nigdy nie znajdzie radości ani w Bogu, ani w sobie. I chociaż niektórzy dawni przywłaszczali sobie ten obowiązek (zamykając go w swoich celach, wyznając jedynie kontemplację), twierdząc, że są wolni od tych trosk, które towarzyszą aktywnemu życiu, mogą mieć najlepszy czas na medytację, to jednak uważam, że ukrywanie medytacji przed wieloma jest zazdrością, ponieważ jej korzyść może być powszechna. Nie ma człowieka, który byłby tak pochłonięty działaniem, że w pewnym momencie nie miałby wolnego umysłu. Żaden rozsądny umysł nie jest tak prosty, by nie być w stanie poprawić siebie poprzez sekretne myśli. Ci, którzy mają niewiele zapasów, powinni najlepiej znać zasady oszczędności. Z pewnością boska medytacja nie jest niczym innym, jak pochylaniem umysłu nad jakimś duchowym przedmiotem, poprzez różne formy dyskursu, aż nasze myśli dojdą do rozwiązania. Medytacja musi być albo nieumyślna, spowodowana zewnętrznymi zdarzeniami podsuwanymi umysłowi, albo rozmyślna, wypływająca z naszego własnego serca. A jeśli jest to rozmyślne, to albo dotyczy wiedzy (odkrycia jakiejś ukrytej prawdy lub przezwyciężenia jakiejś herezji poprzez głębokie przemierzanie rozumu); albo dotyczy uczucia. Joseph Hall (1 lipca 1574 - 8 września 1656), angielski biskup i satyryk, urodził się w Bristow Park, niedaleko Ashby-de-la-Zouch, Leicestershire, 1 lipca 1574 roku.

Joseph Hall otrzymał wczesną edukację w lokalnej szkole i został wysłany (1589) do Emmanuel College w Cambridge. Hall był wybierany przez dwa lata z rzędu do czytania publicznego wykładu retoryki w szkołach, a w 1595 r. został członkiem kolegium. W 1612 r. Lord Denny, późniejszy hrabia Norwich, dał mu kurię Waltham-Holy-Cross w Essex, aw tym samym roku otrzymał stopień D. D. Później otrzymał prebendę Millennial w kościele kolegialnym Wolver Hampton.