Ocena:

Książka oferuje głęboki wgląd w rolę kobiet w kulturze i sztuce Berberów, poparty wszechstronnymi badaniami i niezwykłym dostępem do berberyjskich rodzin. Niektórzy czytelnicy byli jednak rozczarowani jakością zdjęć i stanem swojego egzemplarza.
Zalety:Dobrze zbadana i pouczająca, zapewnia szczegółowe spojrzenie na wkład kobiet w kulturę marokańską, zawiera cenne zdjęcia i wyjaśnienia językowe.
Wady:Zdjęcia są czarno-białe zamiast kolorowych, co rozczarowało niektórych czytelników; problemy z otrzymaniem używanych egzemplarzy w złym stanie.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Amazigh Arts in Morocco: Women Shaping Berber Identity
W południowo-wschodnim Maroku, wokół oazy Tafilalet, lud Ait Khabbash tka kolorowe dywany, haftuje nakrycia głowy w kolorze indygo, maluje twarze szafranem i nosi ozdobną biżuterię. Ich niezwykle szczegółowe dzieła są bogate w symbolikę kulturową.
Są one zawsze zapierające dech w piersiach - i są zazwyczaj tworzone przez kobiety. Podobnie jak inne grupy Amazigh (Berberów) (ale w przeciwieństwie do arabskich społeczeństw Afryki Północnej), Ait Khabbash powierzyli swoje artystyczne obowiązki kobietom. Cynthia Becker spędziła lata w Maroku, mieszkając wśród tych kobiet, a dzięki rodzinnym powiązaniom i kobiecej przyjaźni uzyskała bezprecedensowy dostęp do artystycznych rytuałów Ait Khabbash. Rezultat jest czymś więcej niż tylko oszałamiającym badaniem samej sztuki, jest także oświetleniem ról kobiet w islamskiej Afryce Północnej i wielu sposobów, w jakie kobiety negocjują złożone kwestie społeczne i religijne.
Jednym z powodów, dla których kobiety Amazigh są artystkami, jest to, że sztuka jest wyrazem tożsamości etnicznej, a zatem strażniczkami tożsamości Amazigh powinny być te, które dosłownie zapewniają jej kontynuację z pokolenia na pokolenie, kobiety Amazigh. Nic dziwnego, że sztuka jest wizualnym wyrazem kobiecości, a symbole płodności są powszechne. Kontrolowanie wizualnych symboli tożsamości Amazigh dało tym kobietom władzę i prestiż. Ich ubrania, tatuaże i biżuteria są publicznymi deklaracjami tożsamości.
Takie publiczne ekspresje artystyczne kontrastują ze stereotypem, że kobiety w świecie islamu są odosobnione i zawoalowane. Ale ich rola jako publicznych symboli tożsamości może być również ograniczająca, a historia (francuski kolonializm, późniejszy wzrost zdominowanego przez Arabów rządu w Maroku i niedawne pojawienie się ponadnarodowego ruchu berberyjskiego) zmusiła kobiety Ait Khabbash do dostosowania swojej sztuki, tak jak ich ludzie dostosowują się do współczesnego świata. Oprawiając sztukę amazońską w kontekst historyczny i kulturowy, Cynthia Becker pozwala czytelnikowi zobaczyć pełną miarę tych fascynujących dzieł sztuki.