Ocena:
Książka jest powszechnie ceniona za wciągające i przystępne podejście do złożonych zagadnień filozoficznych związanych ze sztuczną inteligencją. Wielu czytelników uważa ją za wciągającą, napisaną jasnym i dowcipnym stylem, który sprawia, że czyta się ją przyjemnie, porównywalnie do powieści. Niektórzy recenzenci zauważają jednak, że książka jest przestarzała, szczególnie w aspektach informatycznych, i brakuje jej głębi w niektórych tematach i potrzebie inteligencji emocjonalnej.
Zalety:Wciągający styl pisania, przystępny dla czytelników bez wcześniejszej wiedzy, obejmuje intrygujące tematy, żywe wprowadzenie do filozofii.
Wady:Nieaktualne informacje, szczególnie dotyczące informatyki, niektóre sekcje mogą być trudne dla początkujących i brakuje im głębi w badaniu złożonych kwestii.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Artificial Intelligence: A Philosophical Introduction
Zakładając brak znajomości technicznych koncepcji filozofii lub informatyki, to przejrzyste wprowadzenie dokonuje przeglądu postępów poczynionych w sztucznej inteligencji od czasu powstania tej dziedziny w 1956 roku.
Copeland analizuje, co osoby pracujące nad sztuczną inteligencją muszą osiągnąć, zanim będą mogły twierdzić, że zbudowały myślącą maszynę i ocenia ich szanse na sukces. Istnieją jasne wprowadzenia do koneksjonizmu i hipotezy języka myśli, które łączą materiał z filozofii, sztucznej inteligencji i neuronauki.
Ataki Johna Searle'a na sztuczną inteligencję i kognitywistykę są odpierane, a szczególna uwaga poświęcona jest fundamentalnym kwestiom, w tym naturze obliczeń, maszynom Turinga, tezie Churcha-Turinga i różnicy między klasycznym przetwarzaniem symboli a równoległym przetwarzaniem rozproszonym. Książka bada również możliwość posiadania przez maszyny wolnej woli i świadomości, a kończy się dyskusją na temat tego, w jakim sensie ludzki mózg może być komputerem.
