Sztorm na morzu: Estetyka polityczna w czasach Szekspira

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Storm at Sea: Political Aesthetics in the Time of Shakespeare

Zawartość książki:

The Storm at Sea: Political Aesthetics in the Time of Shakespeare przeciwstawia się tradycji analizy kulturowej, która uważa rozważania na temat autonomii estetycznej we wczesnym kontekście nowożytnym za anachroniczne lub będące wskaźnikiem politycznego zaangażowania. Pye argumentuje, że w epoce postteokratycznej, w której mise-en-forme samej domeny społecznej było po raz pierwszy zagrożone, problem estetyki leżał w samym sercu polityki; to właśnie poprzez zaangażowanie w kwestię autonomii estetycznej wczesnonowożytne dzieła najgłębiej badają ich związek z kwestiami prawa, państwa, suwerenności i podmiotowości politycznej.

Pye ustala znaczenie „kreacjonistycznej” estetyki politycznej - jednocześnie dyskretnej kategorii historycznej i zjawiska, które podważa nasze znane formy historycznej rachunkowości - i sugeruje, że los takiej estetyki jest ściśle związany z pojawieniem się nowoczesnych koncepcji sfery politycznej.

Burza na morzu porusza się historycznie od Leonarda da Vinci do Thomasa Hobbesa; koncentruje się na Szekspirze i angielskim dramacie, z rozdziałami na temat Hamleta, Otella, Opowieści zimowej i Burzy, a także podtrzymuje lekturę Jak wam się podoba, Króla Leara, Tragedii hiszpańskiej Thomasa Kyda i Doktora Faustusa Christophera Marlowe'a. Angażując myślicieli politycznych, takich jak Carl Schmitt, Giorgio Agamben, Claude Lefort i Roberto Esposito, Burza na morzu zainteresuje teoretyków polityki, a także studentów teorii literatury i teorii wizualnej.