Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Szpiegowanie dla Wellingtona” autorstwa Huwa Daviesa oferuje szczegółową analizę wysiłków wywiadowczych podczas wojny półwyspowej, koncentrując się raczej na organizacyjnych aspektach szpiegostwa niż na samym akcie. Podkreśla zarówno sukcesy, jak i wyzwania stojące przed ustanowieniem skutecznych sieci wywiadowczych bez nowoczesnych narzędzi komunikacyjnych, a także pokazuje strategiczne wykorzystanie wywiadu przez Wellingtona w jego kampaniach wojskowych.
Zalety:Książka jest wnikliwa i szczegółowa, zapewniając dogłębną analizę sposobu wykorzystania wywiadu w wojnie półwyspowej. Skutecznie podkreśla organizacyjne aspekty szpiegostwa i rolę Wellingtona jako konsumenta informacji wywiadowczych, przyczyniając się do zrozumienia strategii wojskowych w tej epoce. Odpowiednia dla studentów epoki napoleońskiej.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na organizacji wywiadu, a nie na samym akcie szpiegowania, za mniej wciągające. Ponadto współcześni specjaliści od wywiadu mogą mieć zastrzeżenia do terminologii używanej przez autora.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Spying for Wellington: British Military Intelligence in the Peninsular War
Zawartość książki:
Wywiad jest często kluczowym czynnikiem w udanej kampanii wojskowej. Z pewnością tak było w przypadku Arthura Wellesleya, księcia Wellington, w wojnie półwyspowej. W tej książce autor Huw J. Davies oferuje pierwszy pełny opis zakresu, złożoności i znaczenia departamentu wywiadu Wellingtona, opisując wysoce zorganizowaną, wieloaspektową serię sieci agentów i szpiegów w całej Hiszpanii i Portugalii - organizację, która była jednocześnie mikrokosmosem brytyjskiego wywiadu w tamtym czasie i wyrafinowanym przodkiem rozwoju wywiadu w XX wieku.
Szpiegowanie dla Wellingtona pokazuje nam organizację, która w rzeczywistości była dwiema równoległymi sieciami: jedna składała się z agentów Foreign Office "zarządzanych" przez brytyjskich ambasadorów w Hiszpanii i Portugalii, a druga składała się ze szpiegów wojskowych kontrolowanych przez samego Wellingtona. Sieć agentów dostarczała strategicznych informacji wywiadowczych, ostrzegając brytyjską armię o przybyciu, celu i prawdopodobnych zamiarach francuskich posiłków. Sieć wojskowa zapewniała wywiad operacyjny, który potwierdzał dokładność wywiadu strategicznego i dostarczał więcej szczegółów na temat sił, broni i morale sił francuskich. Davies ujawnia, w jaki sposób Peninsula. Wiarygodność i dokładność tego wywiadu, jak pokazuje Davies, miała kluczowe znaczenie dla podejmowania decyzji przez Wellingtona, a ostatecznie dla jego ogólnego sukcesu przeciwko Francuzom.
Korygując wcześniejsze, niekompletne relacje, jest to ostateczna książka na temat wykorzystania danych wywiadowczych przez Wellingtona. Jako taka, przyczynia się do jaśniejszego, bardziej kompleksowego zintegrowania tych dwóch form wywiadu, Wellington był w stanie opracować niezwykle dokładne i wiarygodne szacunki francuskich ruchów i zamiarów nie tylko w swoim własnym teatrze działań, ale także w innych teatrach na całym Półwyspie Iberyjskim, zrozumienia Wellingtona na wojnie i jego miejsca w historii brytyjskiego wywiadu wojskowego.
