Szpieg pierwszej osoby

Opinie czytelników

Książka „Szpieg pierwszej osoby” Sama Sheparda to przejmująca refleksja na temat życia i śmierci, napisana podczas jego walki z ALS. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za pięknie napisaną i wnikliwą, oddającą istotę egzystencji i ludzkiej kondycji, inni uważali, że jest ona chaotyczna i brakuje jej narracyjnej siły charakterystycznej dla jego wcześniejszych dzieł.

⬤ Piękna i wnikliwa proza, która oddaje głębokie refleksje na temat życia i śmierci.
⬤ Służy jako intymne okno na zmagania życia z ALS, rezonując z tymi, którzy stanęli w obliczu podobnych doświadczeń.
⬤ Wielu czytelników było poruszonych emocjonalną głębią i szczerością pisarstwa Sheparda, uznając je za potężne i nawiedzające.
⬤ Uznanie dla talentu Sheparda do tworzenia złożonych emocji i obrazów.
⬤ Niektórzy recenzenci docenili ją jako odpowiednie zakończenie jego kariery literackiej.

⬤ Książka jest postrzegana jako chaotyczna, a niektórzy opisują ją jako zbiór fragmentów lub sekwencji snów.
⬤ Kilku czytelników uznało ją za niedostateczną w porównaniu do poprzednich dzieł Sheparda, argumentując, że niewiele wnosi do jego dorobku.
⬤ Ponure i ciężkie tematy mogą nie spodobać się każdemu, pozostawiając niektórych rozczarowanych lub niezadowolonych.
⬤ Niektóre reakcje wskazywały, że gra może nie być odpowiednia dla osób niezaznajomionych ze stylem i tematyką Sheparda.

(na podstawie 60 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Spy of the First Person

Zawartość książki:

Ostatnie dzieło nagrodzonego Pulitzerem pisarza, aktora i muzyka, zaczerpnięte z jego ostatnich dni. W przejmującej, pięknej prozie, niezwykła narracja Sama Sheparda wyskakuje ze strony swoją bezpośredniością i mocą.

W błyskotliwym splocie głosów opowiada historię bezimiennego narratora, który na naszych oczach śledzi swoje wspomnienia z pracy, przygód i podróży, gdy przechodzi testy medyczne i leczenie choroby, która czyni go coraz bardziej zależnym od bliskich, którzy się nim opiekują. Wspomnienia i troski narratora często odbijają się echem w naszej obecnej chwili - są to bowiem historie o imigracji i społeczności, integracji i wykluczeniu, podejrzliwości i zaufaniu. Ale sednem książki i jego samego jest rodzina - jego relacje z tymi, których kochał, oraz z otaczającym go światem przyrody.

Żywy, nawiedzający i głęboko poruszający, Szpieg pierwszej osoby przenosi nas z rzeźbionych ogrodów renomowanej kliniki w Arizonie do błękitnych wód otaczających Alcatraz, z przygranicznego miasteczka w Nowym Meksyku do opuszczonego budynku na nowojorskiej Avenue C. Jest to niezachwiana ekspresja słabości, które czynią nas ludźmi - i nieograniczona celebracja rodziny i życia.