Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada psychologiczne i historyczne aspekty brytyjskiego kolonializmu na Bliskim Wschodzie, szczególnie koncentrując się na Iraku po I wojnie światowej. Omawia różne postacie zaangażowane w brytyjski wywiad i strategie imperialne, ale wykonanie jest krytykowane za zagmatwane i słabo zorganizowane.
Zalety:Książka oferuje edukacyjne spojrzenie na brytyjską politykę kolonialną, otwierając nowe możliwości w zrozumieniu tajnego imperium Wielkiej Brytanii na Bliskim Wschodzie. Zapewnia wgląd w kontekst historyczny i psychologię kluczowych postaci, takich jak T.E. Lawrence i Gertrude Bell.
Wady:Wielu czytelników uznało styl pisania za zbyt złożony i zagmatwany, co utrudniało zaangażowanie się w treść. Organizacja książki jest krytykowana, a niektórzy uważają, że czyta się ją bardziej jak pracę dyplomową niż spójną narrację. Istnieją obawy dotyczące nadmiaru przymiotników i długich, zawiłych zdań.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Spies in Arabia: The Great War and the Cultural Foundations of Britain's Covert Empire in the Middle East
Zawartość książki:
Na początku XX wieku agenci brytyjskiego wywiadu zaczęli coraz liczniej wyruszać na arabskie ziemie Imperium Osmańskiego, regionu o kluczowym znaczeniu geopolitycznym, obejmującego dzisiejszy Irak, Jordanię, Syrię i Arabię Saudyjską. Przyciągały ich podwójne cele: zabezpieczenie szlaku lądowego do Indii oraz znalezienie przygody i duchowości w tajemniczej i starożytnej krainie. Ale te konkurujące ze sobą pragnienia stworzyły dylemat: jak mieli dyskretnie i patriotycznie zbierać fakty w regionie, do którego przyciągała ich legendarna nieodgadnioność oraz obietnica sławy i ucieczki z Wielkiej Brytanii?
W tej przełomowej książce Priya Satia śledzi taktyczne zmagania społeczności wywiadowczej z tym problemem oraz niezliczone kulturowe, instytucjonalne i polityczne konsekwencje ich metodologicznych wyborów podczas i po Wielkiej Wojnie. Satia opowiada historię o tym, jak imperialne państwo w niewoli kulturowych pojęć niejednoznacznych agentów i nękane przez równie urzeczoną i coraz bardziej asertywną masową demokrację wymyśliło zupełnie nowy styl tajnego imperium skoncentrowanego na pierwszym na świecie brutalnym reżimie nadzoru powietrznego w Iraku. Opierając się na bogactwie źródeł archiwalnych - od fikcyjnych po niedawno odtajnione - ta książka wyjaśnia, w jaki sposób Brytyjczycy pogodzili prawdziwe etyczne skrupuły z rzeczywistą przemocą swojego bliskowschodniego imperium. Pokazując, w jaki sposób imperializm został dostosowany do coraz bardziej demokratycznego i antyimperialnego świata, wyłania się nowa interpretacja militarnego, kulturowego i politycznego dziedzictwa Wielkiej Wojny i Imperium Brytyjskiego.
W XX wieku.
Rozpakowując romantyczną fascynację Arabią jako krainą szpiegostwa, Szpiedzy w Arabii przedstawiają surową opowieść o poetyckich ambicjach, wojnie, terrorze i nieudanym odkupieniu - oraz prehistorię naszego obecnego niezadowolenia.
