Szpiedzy i uczeni: Chińskie sekrety i dążenie imperialnej Rosji do światowej potęgi

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 15 głosach.

Oryginalny tytuł:

Spies and Scholars: Chinese Secrets and Imperial Russia's Quest for World Power

Zawartość książki:

Nieopowiedziana historia o tym, jak rosyjskie szpiegostwo w cesarskich Chinach ukształtowało powstanie Imperium Rosyjskiego jako globalnej potęgi.

Od XVII do XIX wieku Imperium Rosyjskie podjęło wspólne wysiłki w celu zebrania informacji o Chinach. Przekupywało chińskich producentów porcelany, by zdradzali tajemnice handlowe, wysyłało buddyjskich mnichów do Mongolii na misje wywiadowcze i szkoliło studentów w swojej prawosławnej misji w Pekinie, by szpiegowali swoich gospodarzy. Od placówek dyplomatycznych po posterunki strażnicze na chińskiej granicy, Rosjanie tworzyli wiedzę wszędzie, nie tylko w elitarnych instytucjach, takich jak Akademia Nauk w Petersburgu. Informacje te były jednak tajne i nie były przeznaczone do szerokiego obiegu.

Gregory Afinogenov rozróżnia rodzaje wiedzy poszukiwanej przez Rosję na przestrzeni lat i argumentuje, że zmieniały się one wraz ze zmieniającymi się celami państwa i jego postrzeganym miejscem na świecie. W XVII wieku rosyjscy biurokraci koncentrowali się na Chinach i zakazanej syberyjskiej granicy. W większym stopniu polegali na szpiegach, w tym jezuickich uczonych stacjonujących w Chinach. Na początku XIX wieku wyzwanie geopolityczne przeniosło się do Europy: rywalizacja z Wielką Brytanią zmusiła Rosjan do postawienia swojego prestiżu na publiczną pracę intelektualną, a wiedza o Wschodzie została osadzona w akademii. Żadna z tych konfiguracji instytucjonalnych nie była szczególnie skuteczna w zapewnianiu strategicznych lub komercyjnych korzyści. Różne reżimy wiedzy miały jednak swoje konsekwencje. Wiedza przefiltrowana przez rosyjskie szpiegostwo i publikacje trafiła do Europy, informując o spotkaniu Chin z zachodnimi imperiami.

Opierając się na szeroko zakrojonych badaniach archiwalnych w Rosji i poza nią, Spies and Scholars przełamuje długo akceptowane założenia dotyczące związku między reżimami wiedzy a imperialną potęgą i wydobywa intelektualną spuściznę w dużej mierze zaniedbywaną przez historyków.