Szósta i Siódma Księga Mojżeszowa: Magiczny tekst rzekomo napisany przez Mojżesza i przekazywany jako zaginione księgi hebrajskiej Biblii.

Opinie czytelników

Recenzje „The Sixth and Seventh Books of Moses” pokazują mieszankę uznania dla jego historycznego znaczenia i krytyki jego fizycznej jakości i treści. Wielu użytkowników docenia jego przejrzystość jako grimoire i jego informacyjny charakter, zwłaszcza w odniesieniu do jego wpływu na afroamerykańskie tradycje ludowe. Z drugiej strony, kilku recenzentów wyraża rozczarowanie jakością drukowanego wydania i kwestionuje autentyczność i zawartość samej książki.

⬤ Jasne i łatwe do zrozumienia instrukcje
⬤ historyczne znaczenie, zwłaszcza w afroamerykańskich tradycjach ludowych
⬤ wysokiej jakości wydanie w miękkiej oprawie
⬤ interesująca treść
⬤ polecana jako wprowadzenie do ezoterycznych pism świętych.

⬤ Niska jakość reprodukcji z wyblakłymi nadrukami i błędami w druku
⬤ nieodpowiednia dla początkujących poszukujących prostych informacji biblijnych
⬤ niektórzy uważają, że nie jest autentyczna
⬤ mieszane opinie na temat zawartości, która nie jest zgodna z oczekiwaniami.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Sixth and Seventh Books of Moses: A magical text allegedly written by Moses, and passed down as lost books of the Hebrew Bible.

Zawartość książki:

Szósta i Siódma Księga Mojżeszowa, prawdopodobnie jedna z najpopularniejszych książek magicznych, jakie kiedykolwiek opublikowano, zawiera dwa tajne apokryfy przypisywane Mojżeszowi, być może pseudepigraficznie. Książka składa się z kolekcji tekstów, które rzekomo wyjaśniają magię, której Mojżesz użył, aby wygrać biblijny konkurs magiczny z egipskimi kapłanami-magami, rozdzielić Morze Czerwone i dokonać innych cudownych wyczynów. Zawiera instrukcje w formie inwokacji, magicznych słów i pieczęci do wzywania aniołów, aby wpłynąć na doczesne cele, od wzniosłych (sprowadzenie plagi szarańczy i żab na wroga) po przyziemne (zdobycie większej ilości pieniędzy). Wiele rękopisów i drukowanych wersji pamfletów krążyło w Niemczech w XIX wieku, a angielskie tłumaczenie Johanna Scheible'a pojawiło się po raz pierwszy w Nowym Jorku w 1880 roku i do tej pory nie zostało poprawione ani ponownie zredagowane. Tworząc to odrestaurowane, poprawione wydanie, Joseph Peterson opierał się na ostatecznej edycji tekstu Scheible'a i jego oryginalnych źródłach. Będzie to bardzo interesujące dla tych, którzy cierpieli z powodu wcześniejszych wydań i każdego, kto szuka tradycyjnego źródła zachodniej magii. * Używany w różnych współczesnych tradycjach amerykańskiej magii ludowej, od holenderskich heksmeistrów z Pensylwanii i współczesnych eklektycznych magów, po praktykujących voodoo i afroamerykańskich pracowników korzeni.

Drukowane teksty The Sixth and Seven Books of Moses (z 1849 r.) łączą dwa rzekomo zaginione krótkie teksty biblijne z kilkoma współczesnymi esejami i pół tuzinem rzekomych pism tych, którzy przechowywali tę wiedzę i praktykowali jej użycie w historii, datowane od czasów biblijnych do XVII wieku. Prace te próbują namalować portret tajemnej wiedzy, którą Mojżesz otrzymał od Boga, a następnie przekazał ją z ojca na syna aż do króla Salomona, kiedy to została przekazana kapłanom, a na końcu uczonym talmudycznym. W kręgach chrześcijańskich tekst ten cieszył się takim samym autorytetem jak biblijne apokryfy: teksty biblijne spoza obecnego kanonu biblijnego.

Zawierające liczne rzekomo magiczne zaklęcia używane do przywoływania duchów, aby spełniały wolę zaklinacza, księgi są przypisywane dziełom, w których Mojżesz przedstawia magię, która pozwoliła mu pokonać magów Egiptu, rozdzielić Morze Czerwone i dokonać czynów przypisywanych mu w Starym Testamencie. (11) Chociaż są one rzekomo kabalistyczne w swej naturze, wpływ kabały na ich stronach jest bardzo niewielki lub żaden. Większość tekstów jest rzekomo hebrajska, przekazana redaktorom przez europejskich uczonych talmudycznych lub chrześcijańskich średniowiecznych kościelnych, którzy byli wtajemniczeni w tajne teksty biblijne. Niektóre teksty są rzekomo tłumaczone z tekstu napisanego przez kananejskich magów i strażników Pięcioksięgu Samarytan w "języku Cuthan-Samarytan", języku uważanym za wymarły od XII wieku.