Szlak Oregoński: Szkice z życia na prerii i w górach skalistych

Opinie czytelników

Książka oferuje bogaty, szczegółowy opis życia na Szlaku Oregońskim oraz doświadczeń pionierów i rdzennych Amerykanów w połowie XIX wieku. Różni recenzenci chwalili jej historyczną dokładność, żywe opisy i wciągający styl narracji, zapewniający wgląd w wyzwania stojące przed podróżującymi na nowe terytoria. Niektórzy czytelnicy wyrazili jednak obawy co do sposobu, w jaki autor przedstawił rdzennych Amerykanów i inne aspekty jego praktyk łowieckich, sugerując pewną arogancję i brak wrażliwości w jego obserwacjach.

Żywe opisy, wciągająca narracja, dokładność historyczna, wnikliwe relacje z pierwszej osoby, pouczające dla osób zainteresowanych historią Ameryki, wciągające historie interakcji z rdzennymi Amerykanami i ogólnie rozrywka dla tych, którzy lubią historię pogranicza.

Niektórzy czytelnicy uznali perspektywę autora za arogancką i niewrażliwą, szczególnie w jego przedstawieniu praktyk łowieckich. Pojawiły się również problemy z rozmiarem czcionki w wersji Kindle, co utrudniało niektórym czytanie. Ponadto kilku recenzentów wspomniało o lukach w szczegółach historycznych.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Oregon Trail: Sketches of Prairie and Rocky-Mountain Life

Zawartość książki:

Amerykański historyk Francis Parkman (1823-1943) publikował obszernie na temat kolonialnej Ameryki Północnej, koncentrując się w szczególności na rywalizacji terytorialnej między Francją a Anglią. Ten słynny dziennik podróży został napisany na początku jego kariery i pierwotnie opublikowany w odcinkach w Knickerbocker's Magazine (1847-9), zanim pojawił się w formie książki w 1849 roku.

Cieszył się dużą popularnością, a szóste wydanie z 1878 roku, wznowione tutaj, zostało w pełni zmienione przez autora. Książka opisuje dwumiesięczną podróż Parkmana latem 1846 roku wzdłuż wschodniej części intensywnie wykorzystywanego szlaku emigracyjnego, z St Louis do Gór Skalistych i z powrotem przez Nebraskę, Kolorado, Wyoming i Kansas.

Skupia się w szczególności na trzytygodniowej wyprawie myśliwskiej, podczas której Parkman mieszkał z Siuksami Oglala. Elegancki styl i barwne opisy Parkmana czyta się jak powieść przygodową, ale książka jest także świadectwem ówczesnych uprzedzeń narodowościowych i rasowych, zwłaszcza w odniesieniu do rdzennych Amerykanów”.