Ocena:
Recenzje „Szkoły wśród ruin” Adrienne Rich prezentują spolaryzowane spojrzenie na jej twórczość. Podczas gdy niektórzy chwalą ją jako potężną i transformującą poetkę, której najnowszy zbiór pokazuje jej liryczną sprawność i zaangażowanie w kwestie społeczne, inni uważają, że jej brakuje, krytykując ją za brak silnych obrazów i poczucie, że schodzi ona do prozatorskich oświadczeń politycznych.
Zalety:Wielu czytelników chwali pełną pasji i prowokującą do myślenia poezję Rich, podkreślając jej zdolność do kwestionowania niesprawiedliwości społecznej i lirycznej formy. Niektórzy uważają ten zbiór za jedno z jej najlepszych dzieł, a czytelnicy zaznajomieni z jej stylem odnajdują głębię i więź w jej późniejszych wierszach.
Wady:Krytycy twierdzą, że „The School Among the Ruins” brakuje niezbędnych obrazów, które definiują dobrą poezję, stwierdzając, że bardziej przypomina prozę polityczną niż artystyczną ekspresję. Pojawiają się głosy, że ostatnie prace Rich nie dorównują emocjom generowanym przez innych współczesnych poetów.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The School Among the Ruins: Poems 2000-2004
W tym nowym zbiorze Adrienne Rich konfrontuje się z dyslokacjami i wstrząsami w Stanach Zjednoczonych na początku XXI wieku.
Tytułowy wiersz, napisany głosem młodej nauczycielki, przywołuje lekcje, których dzieci ("Oczywiście nie tutaj") uczą się wśród przemocy i nienawiści, "kiedy całe miasto wzdryga się / krew na spodzie gęstnieje w szkło". "Usonian Journals 2000" przeplata twarze i rozmowy, budując dystopijną/utopijną wizję.
W tych zaciekłych i muzycznych wierszach Rich śledzi wpływ kryzysu publicznego na indywidualne doświadczenia: życie osobiste skrzywione przez zbiorową rzeczywistość, sam język pociągnięty do odpowiedzialności.
