Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje kompleksowe badanie powstania i upadku Kryształowej Katedry, podkreślając wkład i porażki Roberta A. Schullera w kontekście chrześcijaństwa. Bada złożoność kaznodziejstwa i przywództwa w kościele, zapewniając świeży wgląd w wiarę.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i skrupulatnie napisana
⬤ zapewnia zrównoważony pogląd na posługę Schullera
⬤ bada wpływ zmian społecznych na kościół
⬤ oferuje cenne spostrzeżenia dla tych, którzy szukają zrozumienia w chrześcijaństwie.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać narrację za krytyczną wobec Schullera, ponieważ dotyka ona jego błędnego ukierunkowania na własny interes zamiast czystego skupienia się na służbie.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Glass Church: Robert H. Schuller, the Crystal Cathedral, and the Strain of Megachurch Ministry
Zawartość książki:
Służba Roberta H. Schullera - w tym architektoniczny cud Kryształowej Katedry i dopracowana transmisja telewizyjna Hour of Power - rzuciła szeroki cień na amerykańskie chrześcijaństwo.
Pastorzy gromadzili się w południowej Kalifornii, aby uczyć się technik Schullera. Prezydent Stanów Zjednoczonych zaprosił go, by zasiadł obok Pierwszej Damy podczas orędzia o stanie państwa. Muhammad Ali poprosił o autograf pastora.
Wydawało się, że Schuller rozpoczął drugą reformację. A potem wszystko ucichło.
Podczas gdy służba Schullera zmagała się z wewnętrznymi zawirowaniami i bankructwem, jego naśladowcy - w tym Rick Warren, Bill Hybels i Joel Osteen - pielęgnowali megakościoły, które zdawały się zmiatać Kryształową Katedrę jako relikt XX wieku. Jak do tego doszło? Z pewnością wszystkie kościoły zależą od mieszanki wyborców, charyzmy i kapitału, ale wielkość i ambicje dużych kościołów, takich jak Crystal Cathedral Schullera, wywierają ogromną presję organizacyjną, aby kontynuować przepływ ludzi zaangażowanych w kongregację, aby wzmocnić iskrę charyzmatycznego podniecenia generowanego przez głośnych pastorów i rozwijać świeże przepływy kapitału na utrzymanie starych projektów i uruchamianie nowych inicjatyw.
Ciągła dbałość o poszerzanie okręgów wyborczych, wzmacnianie charyzmy i stymulowanie kapitału wśród megakościołów powoduje szczególnie uciążliwe obciążenie dla ich przywódców. Ukierunkowując podejście do upadku Kryształowej Katedry na te trzy podstawowe elementy - konstytucję, charyzmę i kapitał - Szklany Kościół pokazuje, w jaki sposób kruchość kongregacji jest znacznie zaakcentowana w większych kościołach, co nazywamy napięciem megakościoła, tak że groźba implozji jest znacznie zaakcentowana przez wszelkie niepowodzenia w prawidłowej kalibracji wzajemnych powiązań między tymi elementami.
