Szkic historii templariuszy: Ilustrowany

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Sketch of the History of the Knights Templars: Illustrated

Zawartość książki:

Templariusze stali się kojarzeni z legendami dotyczącymi sekretów i tajemnic przekazywanych wybranym od czasów starożytnych. Ich bystrość finansowa, sprawność wojskowa i praca na rzecz chrześcijaństwa podczas wypraw krzyżowych wciąż krążą we współczesnej kulturze. Powstali na początku XII wieku, aby chronić pielgrzymów do Jerozolimy przed muzułmanami. Ta duża organizacja pobożnych chrześcijan w epoce średniowiecza służyła narodom Europy w wyprawach krzyżowych. Niestety, z czasem stali się oni zbyt bogaci i potężni, a w połowie XIV wieku poparcie dla zakonu zanikło. Książka ta opisuje niemoralny plan francuskiego króla Filipa IV i papieża Klemensa V, aby aresztować i osądzić za herezję wielu templariuszy (takich jak Jakub z Molay, ostatni wielki mistrz). Prześladowania templariuszy w XIV wieku nie zamykają jednak historii zakonu.

Chociaż rycerze zostali spolikowani, zakon nie został unicestwiony. James Burnes analizuje ich początki, koniec i dziedzictwo.

Wydanie DUŻYM DRUKIEM z ilustracjami i pełnymi przypisami.

Fragment: "Było to w roku 1119, dwudziestym roku chrześcijańskiego panowania w Syrii, dziewięciu pobożnych i dzielnych rycerzy, z których większość była towarzyszami Godfreya de Bouillon, utworzyło stowarzyszenie, którego celem była ochrona i obrona pielgrzymów podczas ich wizyt w świętych miejscach. Rycerze ci, z których dwoma głównymi byli Hugo de Payens i Godfrey de St. Omer, ślubowali na cześć słodkiej Matki Bożej zjednoczyć zakon i rycerstwo.

Ich pobożny projekt spotkał się z gorącą aprobatą króla i patriarchy, a na ręce tego ostatniego złożyli trzy zwykłe śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.

I czwarty, nieustannej walki z poganami w obronie pielgrzymów i Ziemi Świętej.

I zobowiązali się żyć zgodnie z regułą kanonów św. Augustyna w Jerozolimie. Król przeznaczył dla nich część swojego pałacu, który stał w pobliżu miejsca, gdzie stała Świątynia Pańska. On i jego baronowie przyczyniali się do ich utrzymania, a opat i kanonicy Świątyni przydzielili im do przechowywania broni i magazynów ulicę między nią a pałacem królewskim, i stąd przyjęli nazwę żołnierzy Świątyni lub Templariuszy ".