Ocena:
Książka „Scarlet Sister Mary” autorstwa Julii Peterkin otrzymała wiele różnych recenzji. Wielu czytelników docenia jej wciągającą fabułę, bogaty rozwój postaci oraz przedstawienie życia na Południu i czarnej społeczności. Skutecznie oddaje dialekt Gullah i tematy miłości, cierpienia i tożsamości kulturowej. Jednak niektóre krytyczne uwagi koncentrują się na nagłym zakończeniu, brakujących rozdziałach w niektórych wydaniach oraz postrzeganym braku głębi emocjonalnej i dokładności historycznej. Ogólnie rzecz biorąc, choć pisarstwo jest chwalone, narracja może być polaryzująca.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ łatwa w czytaniu
⬤ bogaty rozwój postaci
⬤ autentyczne przedstawienie życia na Południu i czarnej społeczności
⬤ interesujące tematy miłości, kultury i tożsamości
⬤ skutecznie oddaje dialekt Gullah
⬤ zapadające w pamięć dialogi.
⬤ Nagłe zakończenie
⬤ w niektórych wydaniach brakuje rozdziałów
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za emocjonalnie płaską lub pozbawioną głębi
⬤ krytyka dokładności historycznej i portretowania postaci
⬤ polaryzujący odbiór z mieszanymi opiniami na temat jej wartości literackiej.
(na podstawie 23 opinii czytelników)
Scarlet Sister Mary
Scarlet Sister Mary to powieść Julii Peterkin z 1928 roku. Zdobyła nagrodę Pulitzera dla powieści w 1929 roku. Książka została uznana za obsceniczną i zakazana w bibliotece publicznej w Gaffney w Południowej Karolinie. Gazeta Gaffney Ledger opublikowała jednak seryjnie całą książkę.
Akcja Scarlet Sister Mary rozgrywa się wśród ludu Gullah z Low Country w Karolinie Południowej. Data jej powstania nie została nigdy ustalona, ale wydaje się, że był to początek XX wieku. Tytułowa bohaterka, Mary, była sierotą na opuszczonej plantacji, wychowywaną przez ciotkę Maum Hannah i jej kalekiego syna Budda Bena. Opis Mary jako „szkarłatnej siostry” odzwierciedla podstawowy konflikt w powieści, ponieważ Mary jest rozdarta między pragnieniem bycia członkiem kościoła o dobrej reputacji a pragnieniem życia w grzechu i przyjemności.
Julia zaczęła pisać opowiadania inspirowane codziennym życiem i zarządzaniem plantacją. Robeson (1995) opisał ją jako zuchwałą i łaskawą. Peterkin wysyłała bardzo asertywne listy do ludzi, których nie znała i nigdy nie spotkała. Na przykład pisała do autorów Carla Sandburga i H. L. Menckena, a także dołączała próbki swoich tekstów o kulturze Gullah z wybrzeża Karoliny Południowej. Mieszkając głównie na plantacji, zaprosiła na nią Sandburga, Menckena i inne znane osoby. Sandburg, który mieszkał w odległości jednego dnia podróży we Flat Rock w Karolinie Północnej, odwiedził ją. Chociaż Mencken nie odwiedził Peterkin, został jej agentem literackim na początku jej kariery, co może być świadectwem jej przekonujących listów. Ostatecznie Mencken zaprowadził ją do Alfreda Knopfa, który opublikował Green Thursday, jej pierwszą książkę, w 1924 roku.
Oprócz wielu kolejnych powieści, jej opowiadania były publikowane w czasopismach i gazetach przez całą jej karierę. Peterkin była jedną z niewielu białych autorek specjalizujących się w afroamerykańskich doświadczeniach.
