Szeryf Andrew Jameson: Życie wujka Effie Gray

Opinie czytelników

Książka oferuje wnikliwą eksplorację szeryfa Jamesona i jego wpływowego życia w szkockiej rodzinie zawodowej w XIX wieku, pokazując jego osiągnięcia i relacje, w szczególności jego powiązania z wybitnymi postaciami, takimi jak John Ruskin.

⬤ Dobrze zbadana, wciągająca narracja o fascynującej postaci historycznej
⬤ podkreśla powiązania rodzinne i wkład społeczny
⬤ oferuje wgląd w XIX-wieczne szkockie społeczeństwo i ducha przedsiębiorczości.

W recenzjach wspomniano o ograniczonej krytyce lub negatywnych aspektach; skupienie się na postaciach historycznych może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sheriff Andrew Jameson: The Life of Effie Gray's Uncle

Zawartość książki:

Urodzony w 1811 roku Andrew Jameson kształcił się w Perth Academy i na Uniwersytecie St Andrews, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie w Edynburgu. Jego osiągnięcia akademickie były na najwyższym poziomie, a jego świetna nauka w połączeniu z atrakcyjną osobowością przyniosły mu sukces w zawodzie i przyjaźń z wybitnymi postaciami ze świata sztuki, medycyny, edukacji i religii.

Podczas wizyty na Malcie w 1840 r. tak zaimponował gubernatorowi, że choć miał zaledwie 29 lat i był nieznany poza Edynburgiem, rząd brytyjski zlecił mu rewizję kodeksów karnych i cywilnych systemu prawnego wyspy. Wybitni europejscy prawnicy, tacy jak Carl Mittermaier, docenili jego pracę, a po ostatecznym zjednoczeniu Włoch kodeksy maltańskie zostały w całości przyjęte przez ten naród.

W 1841 roku Andrew Jameson i John Ruskin spotkali się przypadkowo w Turynie, spędzili tam razem trochę czasu i nawiązali przyjaźń, która miała trwać do 1855 roku. W tym samym roku jego siostrzenica, Effie Gray, wkrótce po uzyskaniu wyroku unieważniającego jej małżeństwo z Ruskinem, poślubiła Johna Millaisa.

Był to przełom połowy XIX wieku w Wielkiej Brytanii, który zakończył przyjaźń Andrew Jamesona i Ruskina. Jako zastępca szeryfa hrabstwa Edynburga (1845-1865) był wybitną postacią w społeczeństwie Edynburga, a wśród jego bliskich przyjaciół znaleźli się Sir James Young Simpson, pionier anestezjologii, Sir Noel Paton, artysta i Sir David Brewster, dyrektor Uniwersytetu w Edynburgu. W 1865 r.

został mianowany szeryfem Aberdeenshire, pierwszym zastępcą szeryfa, który kiedykolwiek awansował na to stanowisko. Zmarł nagle w 1870 roku na dyfteryt.