Szekspir w Bloomsbury

Opinie czytelników

Książka w fachowy sposób bada wpływ Williama Szekspira na grupę Bloomsbury, skupiając się na Virginii Woolf i innych znaczących postaciach. Autorka, Marjorie Garber, przedstawia dobrze zbadaną i wciągającą narrację, która podkreśla znaczenie Szekspira w życiu i twórczości modernistycznych pisarzy.

Dogłębna wiedza na temat Szekspira i grupy Bloomsbury, wciągający styl pisania i silny związek między wpływem Szekspira a ruchem modernistycznym.

W recenzjach nie wspomniano o tym wprost.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Shakespeare in Bloomsbury

Zawartość książki:

Nieopowiedziana historia głębokiego wpływu Szekspira na Virginię Woolf i resztę Bloomsbury Group.

"Żywiołowy taniec umysłów" - Chris Vognar, Boston Globe.

Dla mężczyzn i kobiet z Bloomsbury Group, Szekspir był stałą obecnością i twórczym punktem odniesienia. Nie tylko dzieła, które zamierzali opublikować - powieści, biografie, pisma ekonomiczne i polityczne, projekty sceniczne i recenzje - ale także ich pamiętniki i korespondencja, ich plotki i pogawędki regularnie obracały się wokół Szekspira. Czytali jego sztuki dla przyjemności wieczorami i w słoneczne letnie popołudnia na wsi. Chodzili do teatru, dyskutowali o przedstawieniach i spekulowali na temat umysłu Szekspira. Jako poeta, jako dramaturg, jako model i ikona, jako nieuchwytne "życie", Szekspir nawiedzał ich wyobraźnię i przedostawał się, poprzez frazę, aluzję i ukośne odniesienie, do ich własnego życia i sztuki.

To książka o Szekspirze w Bloomsbury - o roli, jaką Szekspir odegrał w życiu charyzmatycznej i wpływowej obsady, w tym Virginii i Leonarda Woolfów, Vanessy Bell, Clive'a Bella, Rogera Fry'a, Duncana Granta, Lyttona Stracheya, Johna Maynarda Keynesa i Lydii Lopokovej Keynes, Desmonda i Molly MacCarthy oraz Jamesa i Alix Stracheyów. Wszyscy oni ożywają w intymnej opowieści Marjorie Garber o tym, jak Szekspir zapewnił im wspólny język, zestaw punktów odniesienia i model tego, co nie wahali się nazwać geniuszem. Garber pokazuje, że wśród tych genialnych przyjaciół Szekspir był w rzeczywistości kolejnym, choć mniej uznanym, członkiem grupy Bloomsbury.