Ocena:
Recenzje książki podkreślają interesujący materiał autora, ale krytykują siłę i wnioski jego argumentów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają oferowane badania i spostrzeżenia, kwestionują zasadność twierdzeń i interpretacji autora, szczególnie w odniesieniu do dzieł Szekspira.
Zalety:Interesujący materiał, dobre badania naukowe, prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat literatury i poezji.
Wady:Wnioski są kwestionowane, dowody są postrzegane jako nieadekwatne, a niektóre argumenty wydają się sprzeczne z ustalonymi poglądami na temat Szekspira.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Shakespeare, 'a Lover's Complaint', and John Davies of Hereford
Kiedy Sonety Szekspira zostały opublikowane w 1609 roku, wydawca, Thomas Thorpe, który słynął z kilku nieregularnych publikacji, dołączył do nich wiersz zatytułowany A Lover's Complaint. Wielu badaczy wątpiło w jego autentyczność, ale ostatnie wydania Sonetów zaakceptowały go jako dzieło Szekspira.
Teraz Vickers, w tym tekście, pierwszym pełnym studium wiersza, pokazuje, że jest on nieszekspirowski zarówno pod względem języka, jak i stosunku do kobiet. Jest niezręcznie skonstruowany i używa archaicznej spenserowskiej dykcji, w tym wielu niezwykłych słów, które nigdy nie występują u Szekspira. Często powtarza standardowe frazy i rymy, zakłóca normalny porządek słów znacznie częściej i bardziej niezgrabnie niż robił to Szekspir, a jego stosunek do kobiecej słabości jest moralizatorski i mizoginiczny.
Dzięki dokładnej analizie Vickers przypisuje wiersz Johnowi Daviesowi z Hereford (1565-1618), słynnemu kaligrafowi i mistrzowi pisania, który był również płodnym poetą. Książka Vickersa na nowo zdefiniuje kanon Szekspira".
