Szczęśliwy człowiek z Belfastu: Życie i świadectwo Arnolda Marsha, 1890-1977

Oryginalny tytuł:

The Happy Belfast Man: The Life and Witness of Arnold Marsh, 1890-1977

Zawartość książki:

Arnold Marsh, urodzony w 1890 r. syn właściciela fabryki cyny w Belfaście, jest najlepiej pamiętany jako pedagog i dyrektor Newtown Quaker School w Waterford w Irlandii. W swoim życiu wiele podróżował, opuszczając Kanadę, by pracować w kopalni złota w północnym Ontario, przy budowie kolei w Kolumbii Brytyjskiej i w obozie tartacznym.

Na Alasce poznał Skandynawów, Chińczyków, Japończyków, Rosjan i Fina, który uczył się kolejnych języków, by móc czytać różne wersje Biblii. Zetknął się tam z rasizmem, którego doświadczali rdzenni mieszkańcy Alaski, traktowani jak obcokrajowcy we własnym kraju.

W 1917 roku, po wypowiedzeniu wojny Stanom Zjednoczonym, Marsh popłynął z Alaski do Kalifornii, gdzie zagrał statystę w filmie Douglasa Fairbanksa A Modern Musketeer. Ostatecznie został "wcielony" do armii amerykańskiej w Camp Lewis w stanie Waszyngton i wysłany do Francji, by dołączyć do linii frontu nękanej przez hiszpańską grypę. Po ogłoszeniu pokoju.

Po ogłoszeniu pokoju Marsh wrócił do Irlandii, gdzie przejechał na rowerze 1200 mil wokół Irlandii w ramach "Grand Tour".

Wracając do swojej pierwszej miłości, edukacji, dostał pracę w Friends School w Lisburn, zostając dyrektorem w 1926 roku. W tym czasie zauważył, że irlandzcy protestanci byli pesymistycznie nastawieni do swojej przyszłości i wielu z nich wysyłało swoje dzieci do angielskich szkół. Liczba uczniów w Newtown spadła do dwudziestu, a budynki były zniszczone. W zgodzie z nową niepodległą Irlandią po 1916 roku, Marsh podjął natychmiastowe kroki w celu poprawy warunków w szkole.

Podczas jego kadencji liczba uczniów wzrosła do 300-400.

Jego świeże pomysły na wielowyznaniową edukację czerpały inspirację z jego własnych czasów szkolnych w Sidcot w Anglii: "Mistrzowie byli naszymi przyjaciółmi. Mogliśmy na nich patrzeć i cieszyć się ich towarzystwem.... Wiele zyskałem, będąc poza domem przez te lata, wykonując inną pracę i poznając innych ludzi. Z moimi studentami omawiałem cały system społeczny, starając się skłonić ludzi do przemyślenia wszystkiego na nowo". Ożenił się z wybitną malarką portretową Hildą Roberts i wraz z córką Eithne osiedlili się u podnóża dublińskich gór w Woodtown Park pod koniec lat trzydziestych, budując społeczność podobnie myślących najemców i idealistów z całej Europy.

W późniejszych latach został zainspirowany do napisania swoich wspomnień, ilustrowanych pocztówkami, listami i fotografiami opisującymi jego podróże i przygody w Ameryce Północnej oraz jego doświadczenia jako dyrektora szkoły. W 1976 roku, na rok przed śmiercią w wieku 86 lat, nadal rozłupywał i piłował kłody na opał, wspominając swoją wczesną karierę drwala na Alasce, te fatalne lata temu.