Happiness in Nineteenth-Century Ireland
Jednym z najtrwalszych tropów współczesnej historii Irlandii jest teza MOPE, czyli pogląd, że Irlandczycy byli najbardziej uciskanym narodem w historii. Ucisk polityczny, przymusowa emigracja i endemiczne ubóstwo zajmują centralne miejsce w historiografii XIX-wiecznej Irlandii.
Niniejszy tom problematyzuje założenie powszechnej nędzy i sugeruje wiele różnych, często zaskakujących, sposobów, w jakie Irlandczycy poszukiwali, wyrażali i pisali o szczęściu. Łącząc międzynarodową grupę uznanych i wschodzących naukowców, tom ten rozważa wyłaniającą się dziedzinę historii emocji i tego, jak mogłaby wyglądać historia szczęścia w Irlandii. W XIX wieku pojęcie szczęścia oznaczało pewien stopień powodzenia lub szczęścia, ale było również związane z pozytywnymi uczuciami wynikającymi z prowadzenia dobrego i moralnego życia.
Szczęście można było znaleźć w osiągnięciu bogactwa, sławy lub sukcesu politycznego, ale także w ukojeniu płaczącego dziecka do snu. Odczytywanie szczęścia w kontekście historycznym wskazuje na coś więcej niż proste wyrażenie zadowolenia.
W osobistej korespondencji, pamiętnikach i powieściach wyrażanie szczęścia było obciążone oczekiwaniami odbiorców i autorów oraz oparte na kulturowych wyobrażeniach o tym, co może lub powinno być szczęśliwe. Niniejszy tom bada, w jaki sposób idea szczęścia kształtowała aspiracje społeczne, literackie, architektoniczne i estetyczne na przestrzeni stulecia.
WYKONAWCY: Ian d'Alton, Shannon Devlin, Anne Dolan, Simon Gallaher, Paul Huddie, Kerron � Luain, David McCready, Ciara Thompson, Andrew Tierney, Kristina Varade, Mai Yatani.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)