Oryginalny tytuł:
Barking & Biting: The Poetry of Sina Queyras
Zawartość książki:
Ta kolekcja gromadzi reprezentatywne prace z poetyckiego dorobku Siny Queyras. Queyras znajduje się w czołówce współczesnych dyskusji na temat gatunku, płci i krytyki poezji. Jej wpływowy blog, który przekształcił się w magazyn literacki Lemon Hound, publikował wschodzących pisarzy, a także prace uznanych postaci literackich w Kanadzie i za granicą.
Tytuł, Barking & Biting, nawiązuje do sloganu Lemon Hound: "więcej szczekania niż gryzienia". Wprowadzenie Erin Wunker sytuuje poezję Queyras w ramach toczących się debat wokół gatunku i płci. Sugeruje, że pisarstwo Queyras, czy to krytycznoliterackie, poetyckie czy prozatorskie, jest precyzyjne i wnikliwe, ale unika bezzębnego krytycznego pozycjonowania. Zwraca szczególną uwagę na poetyckie innowacje Queyras i intertekstualne odniesienia do innych pisarek, a także sugeruje, że czytana razem twórczość Queyras ucieleśnia zaangażowaną feministyczną uwagę - to, co Joan Retallack nazwała "poetyką", w której poezja i etyka są ze sobą powiązane jako sposób dociekania i estetyki.
W wierszach Queyras widać konsekwentną troskę zarówno o poetyckie genealogie, jak i status kobiet. Jak dotąd, dwudziestopierwszowieczna poetyka była pochłonięta dwiema toczącymi się rozmowami: postrzeganym podziałem na pisanie liryczne i konceptualne oraz niedostateczną reprezentacją kobiet i innych niedominujących podmiotów. Choć te dwa tematy mogą wydawać się epistemologicznie i etycznie odrębne, w rzeczywistości są ze sobą nieodwołalnie powiązane. Kwestie formy są u swych podstaw kwestiami widoczności i rozpoznawalności. Czy czytelnik pozna wiersz, gdy go zobaczy? I czy to widzenie zmieni jej postrzeganie świata? I w jaki sposób forma wiersza jest zmieniana, produktywnie lub nie, przez politykę tożsamości jego autora? Są to pytania, które leżą u podstaw poezji Queyrasa i kierują wyborem redakcyjnym.
Poetyka Queyras zwraca szczególną uwagę na kwestie zarówno reprezentacji, jak i gatunku. W każdym ze swoich zbiorów poetyckich zamieszkuje założenia tradycyjnej liryki, ale wykorzystuje otwarty gatunek, aby wpuścić konceptualizm. Dowodzi tego jej posłowie "Lyric Conceptualism, a Manifesto in Progress", które po raz pierwszy zostało opublikowane na blogu Harriet the Blog Fundacji Poezji. Queyras przedstawia w nim zestaw maksym dotyczących możliwości nowej hybrydy, konceptualnego wiersza lirycznego.
