Szaleństwo Swat i militaryzacja amerykańskiej policji: Narodowy dylemat

Opinie czytelników

Recenzje przedstawiają mieszane spojrzenie na książkę, przy czym niektórzy chwalą ją za prowokującą do myślenia treść, podczas gdy inni krytykują ją za stronniczość, słabo zbadane i pełne nieścisłości dotyczące operacji SWAT w USA. Książka porusza temat militaryzacji policji i budzi obawy dotyczące zespołów SWAT, ale wielu recenzentów uważa, że brakuje jej obiektywizmu i dokładności faktów.

Niektórzy czytelnicy chwalą książkę za to, że jest wciągającą i prowokującą do myślenia lekturą. Zwraca uwagę na ważne kwestie związane z militaryzacją policji i budzi uzasadnione obawy dotyczące operacji SWAT i ich konsekwencji. Niektórzy uważają ją za wciągającą i polecają ją innym.

Wielu recenzentów krytykuje książkę za stronniczość i brak dokładnych badań, podkreślając liczne błędy rzeczowe i nieścisłości. Krytycy twierdzą, że autor wybiera incydenty, aby wesprzeć histrioniczną narrację, podważając profesjonalizm zespołów SWAT. Pojawiają się skargi dotyczące wiarygodności autora, z obawami, że dyskusja nie jest obiektywna i nie zapewnia realistycznych rozwiązań w celu poprawy praktyk SWAT.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Swat Madness and the Militarization of the American Police: A National Dilemma

Zawartość książki:

W Stanach Zjednoczonych egzekwowanie prawa przez policję w stylu wojskowym szybko staje się normą - nawet najmniejsze departamenty policji dysponują obecnie kosztownymi jednostkami SWAT.

Chociaż fakt, że siły policyjne mają zwiększone możliwości radzenia sobie z nagłymi lub niebezpiecznymi sytuacjami może wydawać się pozytywny, ten rodzaj agresywnej reakcji jest problematyczny; ugody sądowe dotyczące nadmiernych nalotów SWAT kosztują organy ścigania miliony dolarów każdego roku, nie wspominając już o tym, że te brutalne strategie często traumatyzują, ranią i zabijają niewinnych ludzi. Ta książka to bezprecedensowe spojrzenie na realia zerowej tolerancji, militarystycznych działań policyjnych, stosowanych taktyk i sprzętu, problematycznego sposobu myślenia „wojowników zbrodni” oraz statystycznych dowodów na ich nieskuteczność.

Doświadczenie zawodowe autora w dziedzinie kryminologii i wiedza naukowa na ten temat pozwalają mu szczerze odnieść się do powszechnych obaw związanych z wykorzystywaniem paramilitarnych organów ścigania i jednostek specjalnych (SWAT) w rutynowej pracy policji o niskim ryzyku, takich jak ogólna utrata wolności, często tragiczne skutki nadmiernej siły i wpływ na stosunki rasowe.