Madness and Literature: What Fiction Can Do for the Understanding of Mental Illness
Choroba psychiczna była ulubionym tematem autorów w całej historii literatury, podczas gdy psychologowie i psychiatrzy, tacy jak Zygmunt Freud i Karl Jaspers, byli z kolei zainteresowani literaturą i pod jej wpływem. Pionierzy filozofii, psychiatrii i literatury podzielają dążenie do zbadania i wyjaśnienia ludzkiego umysłu i zachowania, w tym tego, co społeczeństwo uważa za wykraczające poza postrzeganą normalność.
Wykorzystując podejście teoretyczne, które jest eklektyczne i transdyscyplinarne, niniejszy tom angażuje się w różnorodne sposoby badania umysłów i ciał w stanie złego stanu zdrowia psychicznego. Przypadki i teoria wchodzą w dialog z podejściem klinicznym, odnosząc się do kwestii i diagnoz, takich jak trauma, psychoza, choroba afektywna dwubiegunowa, zaburzenia odżywiania, samookaleczenia, zaburzenia gromadzenia, PTSD i cyfrowa napaść seksualna.
Rozdziały w części I odnoszą się do literackich reprezentacji szaleństwa z historyczną świadomością, nakreślając społeczno-polityczny potencjał literatury szaleństwa. Część II bada, w jaki sposób reprezentacje chorób psychicznych w literaturze mogą oferować unikalny wgląd w subiektywne doświadczenie alternatywnych stanów umysłu. W części III zastanowiono się nad tym, w jaki sposób literackie przypadki mogą być wykorzystywane do informowania o edukacji w zakresie zdrowia psychicznego, w jaki sposób mogą być wykorzystywane terapeutycznie i w jaki sposób uwiarygodniają nowe diagnozy. W całej książce autorzy rozważają, w jaki sposób język i dyskursy literatury - zarówno stylistycznie, jak i teoretycznie - mogą nauczyć nas czegoś nowego o tym, co to znaczy być chorym psychicznie.
