Szaleństwo: Amerykańskie protestanckie reakcje na choroby psychiczne

Opinie czytelników

Książka „Madness: American Protestant Responses to Mental Illness” autorstwa Heather Vacek bada historyczny związek między protestanckim chrześcijaństwem a wspieraniem zdrowia psychicznego w Ameryce, koncentrując się na znaczących postaciach, które pozytywnie wpłynęły na postawy i reakcje na choroby psychiczne. Uznając przeszłe niepowodzenia, książka podkreśla współczujące wysiłki kluczowych osób i oferuje wgląd w to, w jaki sposób współczesne kongregacje mogą poprawić swoje wsparcie dla osób cierpiących na choroby psychiczne.

Książka zapewnia unikalne spojrzenie na chrześcijański wpływ na rozwój rzecznictwa zdrowia psychicznego, podkreślając współczujące wysiłki postaci historycznych. Zawiera dobrze zbadane biografie i omawia ewoluujące postawy wobec chorób psychicznych w historii Ameryki. Ostatni rozdział oferuje praktyczne wskazówki dla współczesnych kongregacji, jak praktykować chrześcijańską gościnność i łagodzić stygmatyzację.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na wybranych postaciach historycznych za ograniczające, ponieważ nie odnosi się ono w pełni do szerszych kwestii systemowych w chrześcijaństwie protestanckim, które przyczyniły się do cierpienia osób z chorobami psychicznymi. Ponadto początkowa krytyka chrześcijaństwa protestanckiego może być postrzegana jako zbyt krytyczna lub pozbawiona równowagi w odniesieniu do pozytywnego wkładu wiary.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Madness: American Protestant Responses to Mental Illness

Zawartość książki:

Szaleństwo jest grzechem. Osoby z zaburzeniami emocjonalnymi są odrzucane. Choroba psychiczna nie jest problemem Kościoła.

Wszystkie trzy twierdzenia są błędne.

W Madness Heather H. Vacek śledzi historię protestanckich reakcji na choroby psychiczne w Ameryce. Ujawnia, jak dwie różne siły połączyły się, aby udaremnić chrześcijańską opiekę nad całą osobą. Profesjonalizacja medycyny pracowała nad ograniczeniem sfery chrześcijańskiego autorytetu do sfery prywatnej i duchowej, przekazując uzdrawianie i opiekę - zarówno fizyczną, jak i psychiczną - świeckim specjalistom medycznym. Równie wpływowa spuścizna teologiczna, która łączyła chorobę z grzechem, pogłębiła społeczne piętno otaczające osoby cierpiące na choroby psychiczne. Kościół protestancki, niechętny angażowaniu osób cierpiących, aby nie zostać skażonym przez skojarzenia, dobrowolnie przekazał opiekę nad osobami cierpiącymi na choroby psychiczne świeckim specjalistom.

Podczas gdy nieuwaga stanowiła ogólną zasadę, pięć historycznych wyjątków od wzorca łagodnego zaniedbania stanowi przykład protestanckich wysiłków, aby domagać się wyraźnie chrześcijańskiej reakcji. Dokładne zbadanie życia i pracy kolonialnego duchownego Cottona Mathera, lekarza epoki rewolucji Benjamina Rusha, dziewiętnastowiecznej aktywistki Dorothei Dix, pastora i pacjenta Antona Boisena oraz psychiatry Karla Menningera pokazuje zarówno zakres, jak i postęp uważnej opieki protestanckiej. Vacek opisuje protestanckie próby nadania teologicznego sensu chorobie (Mather), stworzenia opieki jako chrześcijańskiego powołania (Rush), obrony bezbronnych (Dix), odzyskania autorytetu religijnego (Boisen) i błagania o ludzi z chorobą psychiczną (Menninger).

Historyczna narracja Vacek stanowi podstawę jej teologicznej refleksji nad współczesną chrześcijańską opieką nad osobami z chorobami psychicznymi i chrześcijańskim rozumieniem choroby psychicznej. Pokazując powagę tego, co pojawiło się - i nie pojawiło - w programach duchownych i kongregacyjnych, Vacek bada, w jaki sposób chrześcijanie powinni poruszać się po stale zmieniających się liniach autorytetu kulturowego, dbając o tych, którzy cierpią.