Systemy uzbrojenia i stabilność polityczna: A History

Opinie czytelników

Książka „Weapons Systems & Political Stability” autorstwa Carrolla Quigleya jest wysoko ceniona za dogłębne spojrzenie na związek między systemami uzbrojenia a zmianami społecznymi. Wielu recenzentów podkreśla znaczenie i błyskotliwość argumentów Quigleya, opisując tę pracę jako tour de force i arcydzieło, które rozwija jego wcześniejsze prace. Jednak niektórzy krytycy wspominają o kwestiach związanych z jakością publikacji i strukturą, zauważając, że bardziej przypomina ona szkic niż ukończoną książkę.

Głęboki wgląd w implikacje systemów uzbrojenia dla społeczeństwa, dobrze napisany i pouczający, uważany przez wielu recenzentów za kluczowy tekst historyczny i cenne rozwinięcie wcześniejszych prac Quigleya.

Opublikowana w stanie przypominającym szkic z powtarzającymi się treściami, brakuje jej głębi technik wojny psychologicznej, a niektórzy recenzenci uznali ją za zbyt długą.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Weapons Systems and Political Stability: A History

Zawartość książki:

Carroll Quigley, amerykański historyk i profesor Uniwersytetu Georgetown, zmarł 5 stycznia 1977 roku, pozostawiając po sobie manuskrypt na temat systemów uzbrojenia i stabilności politycznej, nad którym pracował przez poprzednie dwanaście lat. Niewielu miało zobaczyć jego ostatnie dzieło, aż do dzisiaj.

Po raz pierwszy od ponad 30 lat manuskrypt ten jest teraz dostępny publicznie w całości, w oryginalnym formacie. Weapons Systems and Political Stability profesora Quigleya stanowi kontynuację wyjątkowo antropologicznej, holistycznej analizy historii, która jest tematem jego wcześniejszych prac: Tragedy and Hope oraz The Evolution of Civilizations. Spostrzeżenia Quigleya na temat zastosowań wojny są przenikliwe.

W całej historii decyzje społeczeństwa dotyczące jego systemów uzbrojenia były decydujące w kształtowaniu ludzkich decyzji społecznych, gospodarczych i politycznych. Szczególnie interesujący jest dziś podział zachodnich systemów uzbrojenia na przestrzeni ostatniego tysiąca lat na pięć kolejnych etapów, z których każdy związany jest z innym systemem politycznym.

W analizie społecznej Quigleya dominację demokracji w XX wieku można przypisać akceptacji w XIX wieku systemu broni, który sprzyjał demokracji, pistoletu ręcznego i karabinu. W konsekwencji dążenia do atomistycznego społeczeństwa, lojalność wobec niegdyś silnych struktur społecznych rodziny, kościoła i miejsca pracy rozpada się.