The Syriac Orthodox Church in the Time of the Syriac Renaissance
Syryjski Kościół Ortodoksyjny doświadczył odrodzenia pisarstwa i wglądu teologicznego w XI-XIII wieku, znanego jako renesans syryjski. Autorzy tacy jak Bar ʿEbroyo, Michael I Rabo (Michał Wielki) i Dionysios Bar Salibi byli autorami własnych oryginalnych dzieł i tłumaczyli greckie i arabskie pisma na język syriacki.
Jednak wtedy, podobnie jak teraz, wielkie plany kościelne czasami nie miały zastosowania w prawdziwym życiu. Okres ten był również ważny w historii świeckiej, z krzyżowcami, muzułmanami i chanami mongolskimi walczącymi o kontrolę nad Bliskim Wschodem. Po przeanalizowaniu dostępnych kronik syriackich z okresu renesansu syriackiego, Peter Kawerau podsumował zarówno deklarowane ideały, jak i rzeczywiste struktury kościelne oraz interakcje między syriackojęzycznymi chrześcijanami a ich sąsiadami z innych tradycji i wyznań.
Większość informacji pochodzi z kronik Bar ʿEbroyo i Michaela I Rabo, chociaż powołuje się również na inne źródła.
Peter Kawerau (1915-1988) był niemieckim badaczem historii kościoła, koncentrującym się na kościołach wschodnich. Studiował teologię na uniwersytetach we Wrocławiu i Berlinie.
W 1949 r., po II wojnie światowej, uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Getyndze, a niniejsza książka jest wersją jego rozprawy doktorskiej. Habilitował się w 1956 roku w Mnster. Następnie wykładał na Uniwersytecie w Marburgu, gdzie założył Ostkirchen Institut.
Jego dorobek obejmuje prace na temat historii kościoła protestanckiego, syryjskiego, afrykańskiego i bizantyjskiego. Praca ta była częścią jego Habilitationsschrift i pierwotnie została opublikowana w 1955 roku, a jej zaktualizowane wydanie ukazało się w 1960 roku. Niniejsze tłumaczenie, oparte na wydaniu z 1960 roku, aktualizuje niektóre z użytych języków i udostępnia tę pracę anglojęzycznym studentom, naukowcom i zainteresowanym świeckim.