Syndrom Ikara: Historia amerykańskiej pychy

Opinie czytelników

Recenzje „Syndromu Ikara” podkreślają, że Peter Beinart bada amerykańską politykę zagraniczną na przestrzeni ostatniego stulecia, koncentrując się w szczególności na tematach pychy i kontekście historycznym stojącym za kluczowymi decyzjami podejmowanymi przez amerykańskich przywódców. Książka jest chwalona za wciągający styl pisania i dogłębną analizę ideologii, które ukształtowały politykę zagraniczną, w szczególności za to, jak przeszłe sukcesy mogą prowadzić do arogancji i katastrofalnych rezultatów. Niektórzy krytycy twierdzą jednak, że książka przedstawia zbyt uproszczone wnioski i subiektywne oceny.

⬤ Wciągający styl pisania
⬤ zapewnia kontekst historyczny
⬤ oferuje dogłębną analizę amerykańskiej polityki zagranicznej
⬤ przedstawia złożone idee w przystępny sposób
⬤ dobrze zbadane z obszerną dokumentacją
⬤ zachęca do krytycznej refleksji nad amerykańską historią i konsekwencjami pychy.

⬤ może nadmiernie upraszczać złożone wydarzenia historyczne
⬤ subiektywne oceny
⬤ nie jest mocno akademicka
⬤ niektórzy czytelnicy mogą uznać liberalne nastawienie autora za odstręczające
⬤ nierównomierne skupienie się na polityce różnych prezydentów.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Icarus Syndrome: A History of American Hubris

Zawartość książki:

"Peter Beinart napisał żywą, empatyczną i przekonującą historię ludzi i idei, które ukształtowały ambicje amerykańskiej polityki zagranicznej w ciągu ostatniego stulecia - historię, w której ludzka omylność i idealizm płyną razem.

Historia ta oczywiście trwa nadal, więc jego książka jest nie tylko aktualna, ale i niezbędna. "Prowokacyjny opis pychy w amerykańskim stuleciu autorstwa Petera Beinarta opisuje Waszyngton w przededniu trzech wojen: I wojny światowej, Wietnamu i Iraku - trzech momentów, w których amerykańscy przywódcy zdecydowali, że mogą przerobić świat na swoje podobieństwo.

Za każdym razem czołowi intelektualiści deklarowali, że rozprzestrzenianie się demokracji jest nieuniknione. Za każdym razem prezydent trzymał naród w garści. I za każdym razem wojna wymyślona w arogancji przynosiła tragedię.

Ale każda katastrofa przekazywała również mądrość nowemu pokoleniu myślicieli. Przywódcy ci nauczyli się godzić amerykańską wiarę w to, że wszystko jest możliwe, z realiami świata, który nigdy w pełni nie dostosuje się do woli tego kraju - i w ich zmaganiach leżą dziś nasiona amerykańskiej odnowy.