Synchroniczność: Oczami nauki, mitu i oszusta

Opinie czytelników

Książka na temat synchroniczności prezentuje zróżnicowany wachlarz perspektyw, równoważąc poglądy naukowe z bardziej mistycznymi interpretacjami. Podczas gdy wielu czytelników znajduje wartość w badaniu tego zjawiska i docenia jego wciągające pisanie, inni krytykują niektóre aspekty jego wniosków i zasadność jego argumentów.

Książka jest dobrze napisana i głęboko angażuje się w temat synchroniczności, przedstawiając go z wielu perspektyw, w tym naukowych i mitologicznych. Wielu czytelników uważa ją za wnikliwą i przyznaje, że porusza tematy istotne dla ludzkiego doświadczenia. Jest uważana za lekturę obowiązkową dla każdego zainteresowanego teorią Junga lub koncepcją synchroniczności.

Niektórzy czytelnicy uważają, że zakończenie i niektóre twierdzenia dotyczące synchroniczności są przesadzone lub bezpodstawne, argumentując, że autorzy zawierają elementy takie jak tarot i astrologia, które obniżają jej wiarygodność. W innych recenzjach wspomina się, że część książki jest nudna lub mało informacyjna, a także pojawiają się skargi dotyczące edycji i prezentacji treści. Kilku czytelników odrzuca całe założenie synchroniczności jako nonsens.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Synchronicity: Through the Eyes of Science, Myth, and the Trickster

Zawartość książki:

Carl Jung ukuł termin „synchroniczność”, aby opisać znaczące zbiegi okoliczności, których konwencjonalne pojęcia czasu i przyczynowości nie mogą wyjaśnić.

Współpracując z wielkim fizykiem kwantowym Wolfgangiem Paulim, Jung starał się ujawnić te zbiegi okoliczności jako zjawiska, które obejmują umysł i materię, naukę i ducha, dostarczając w ten sposób racjonalnych wyjaśnień dla zjawisk parapsychologicznych, takich jak telepatia, prekognicja i intuicja. Synchroniczność analizuje prace Junga i Pauliego, a także znanych naukowców Wernera Heisenberga i Davida Bohma, identyfikuje zjawiska w starożytnych i współczesnych mitologiach, w szczególności w greckiej legendzie o Hermesie Tricksterze i ilustruje je wciągającymi anegdotami z życia codziennego i literatury.