Syn Tarzana

Opinie czytelników

Książka „Syn Tarzana” przedstawia przygody syna Tarzana, Jacka, który staje się Korakiem, angażując się w ekscytujące wyczyny w dżungli. Wielu czytelników uznało tę historię za wciągającą i szybką, ciesząc się połączeniem akcji, romansu i rozwoju postaci. Pojawiło się jednak kilka krytycznych uwag dotyczących historycznych uprzedzeń rasowych obecnych w tekście i niespójności w poszczególnych wydaniach, szczególnie w odniesieniu do jakości tłumaczenia. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest godna polecenia ze względu na wciągającą fabułę, pomimo pewnych kontrowersyjnych elementów.

⬤ Wciągająca i szybka fabuła
⬤ dobrze rozwinięte postacie, w tym silna reprezentacja kobiet
⬤ przyjemne połączenie akcji, romansu i przygody
⬤ nostalgia dla długoletnich czytelników
⬤ łatwa do odczytania i dobra ucieczka.

⬤ Obecność przestarzałych uprzedzeń rasowych, które mogą urazić współczesnych czytelników
⬤ niektóre wydania mają słabej jakości tłumaczenia, co skutkuje nieczytelnym tekstem
⬤ mały rozmiar czcionki w niektórych drukach utrudnia czytanie
⬤ nagłe rozwiązania fabularne pod koniec.

(na podstawie 107 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Son of Tarzan

Zawartość książki:

Kup jedną z klasycznych książek 1st World Library i wesprzyj naszą bezpłatną internetową bibliotekę e-booków do pobrania. 1st World Library-Literary Society jest edukacyjną organizacją non-profit.

Odwiedź nas online pod adresem www. 1stWorldLibrary. ORG - - Długa łódź Marjorie W.

płynęła w dół szerokiego Ugambi z przypływem i odpływem. Jej załoga leniwie korzystała z chwili wytchnienia od żmudnej pracy wiosłowania w górę strumienia. Trzy mile pod nimi leżała sama Marjorie W., całkiem gotowa do wypłynięcia, gdy tylko wgramolili się na pokład i zamocowali długą łódź do żurawików.

Wkrótce uwaga wszystkich mężczyzn została odciągnięta od marzeń i plotek na północnym brzegu rzeki. Tam, krzycząc do nich łamanym falsetem i z wyciągniętymi chudymi ramionami, stała dziwna zjawa mężczyzny. "Co do diabła? "wykrzyknął jeden z członków załogi.

"Biały człowiek" - mruknął oficer, a potem: "Zajmijcie się wiosłami, chłopcy, a my po prostu zatrzymamy się i zobaczymy, czego on chce". ".