Ocena:
Książka „Syn, który nauczył się posłuszeństwa” autorstwa D. Glenna Butnera Jr. przedstawia dogłębną teologiczną krytykę koncepcji wiecznego funkcjonalnego podporządkowania (EFS) Syna Ojcu. Bada złożone kwestie teologiczne dotyczące natury Trójcy Świętej, implikacje EFS dla doktryn takich jak chrystologia i odkupienie, jednocześnie opowiadając się za tradycyjnymi stanowiskami pro-nicejskimi. Czytelnicy doceniają jasność, dokładność i dobroczynne zaangażowanie autora w przeciwstawne punkty widzenia, dzięki czemu jest to zalecana lektura dla osób zainteresowanych teologią trynitarną.
Zalety:⬤ Zapewnia dobrze uargumentowaną i gruntowną obronę przed wiecznym podporządkowaniem funkcjonalnym (EFS).
⬤ Głęboko angażuje się w koncepcje teologiczne i implikacje EFS dla kluczowych doktryn, takich jak zadośćuczynienie i chrystologia.
⬤ Oferuje jasne i systematyczne podejście do złożonych tematów teologii trynitarnej.
⬤ Pozytywnie należy ocenić dobroczynny i pokorny ton autora, gdy zwraca się do krytyków.
⬤ Dobrze zbadana i zawiera obszerne notatki, odzwierciedlające szerokie zrozumienie tematu.
⬤ Książka jest gęsta i może wymagać znacznego wysiłku, aby ją przeczytać i zrozumieć ze względu na złożoną treść teologiczną.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać krytykę EFS za niewystarczająco szczegółową w odniesieniu do pewnych implikacji etycznych.
⬤ W kilku recenzjach wspomniano, że autor czasami nie omawia wystarczająco szczegółowo konkretnych interpretacji biblijnych związanych z EFS.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
The Son Who Learned Obedience: A Theological Case Against the Eternal Submission of the Son
Książka ta oferuje świeże spojrzenie na toczącą się ewangeliczną debatę dotyczącą tego, czy Syn wiecznie poddaje się Ojcu.
Zaczynając od pro-nicejskiego ujęcia woli jako właściwości pojedynczej boskiej natury, Glenn Butner bada, w jaki sposób język wiecznego poddania wymaga modyfikacji klasycznej teologii boskiej woli. Modyfikacja ta ma problematyczne konsekwencje dla chrystologii, różnych teorii zadośćuczynienia i doktryny Boga, ponieważ historycznie doktryny te podzielały pro-nicejskie założenie o pojedynczej boskiej woli.
To nowe spojrzenie na starą debatę stanowi wyzwanie dla czytelnika, aby wykroczył poza niedokładną charakterystykę poglądów na temat wiecznego poddania jako "ariańskich" lub "feministycznych" w kierunku dokładniejszego zrozumienia rzeczywistych kwestii teologicznych, o które toczy się gra.
