Syn kolejarza

Opinie czytelników

Książka oddaje i zachowuje wspomnienia autora z robotniczego miasteczka w Dakotach poprzez tematyczną i mocną poezję. Czytelnicy doceniają autentyczne odzwierciedlenie społeczności, zmagań i złożoności rodzinnej miłości i pamięci, jednocześnie dostrzegając mroczne aspekty życia w tamtej epoce.

⬤ Wymowny i autentyczny portret konkretnego czasu i miejsca
⬤ potężna i tematyczna poezja, która eksploruje głębokie emocje
⬤ rezonuje z czytelnikami z tego samego środowiska
⬤ dobrze napisana i możliwa do odniesienia.

Ton może być postrzegany jako mroczny lub szorstki, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom; surowa natura tematów może być dla niektórych przytłaczająca.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Railman's Son

Zawartość książki:

Narracyjne wiersze o życiu klasy robotniczej w małym preriowym miasteczku. Książka protestacyjna o szkodach i smutku, jakie bieda powoduje w ludziach, przeplatana tragedią i osobistą stratą.

*.

W Synu kolejarza LeRoy Sorenson powraca do niektórych ze swoich obsesji: brutalnych światów stoczni kolejowych i zakładów mięsnych, barów, spuścizny uzależnień i ubóstwa oraz zmagań osób uwikłanych w pokoleniową traumę rodzinnej ciszy i przemocy. Jest to poruszający i wnikliwy zbiór, który podąża za udręczonym, współczującym mówcą, który stara się zrozumieć świat, który odziedziczył, który odmawia wymówek lub łatwego odkupienia; mówca, który może dotrzeć do końca swojej podróży poprzez te wiersze i twierdzić, z rozdzierającą serce szczerością i tęsknotą: "How I, now, /listen to the silence that has never/leave me, aching for a life/other than one I had. /Jak niewiele go było.".

Jude Nutter, autor książek I Wish I Had a Heart Like Yours, Walt Whitman,

"Dead Reckoning" i dwóch innych zbiorów.

Te wiersze stworzone z twardego światła prerii zachowują wiarę w przeszłość, odmawiając odwracania wzroku. W oszczędnych, szczupłych tekstach Sorenson przeczesuje zakłady mięsne, bary rotgutowe i place kolejowe małych miasteczek Dakoty. Nieustraszony, precyzyjny, niczego nie pomijający, pan Sorenson nalega na powiedzenie tego, co się wydarzyło, bez względu na to, jak trudne może to być. Patrząc tak wyraźnie na nas samych, Syn kolejarza oświetla życie, które prowadzimy, co samo w sobie jest rodzajem objawienia.

Mark Conway

Szorstkie, trzewiowe wiersze LeRoya Sorensona w The Railman's Son są głęboko poinformowane przez zranienie klasy. W tym względzie Sorenson jest bratem takich poetów jak Philip Levine i James Wright, ośmielając się przerwać milczenie na temat "izmu" utrzymywanego przez wielu skądinąd postępowych rówieśników. Rzadko w najnowszej poezji spotykamy tak wiele żywych szczegółów tradycyjnego życia klasy robotniczej. "Nie ma nic tak czystego jak praca", mówi Sorenson bez widocznej ironii, ale praca jest również tym, co przeżuwa i wypluwa tak wiele istnień. W ten sposób książka ta staje się rodzajem ambiwalentnej elegii dla starszego sposobu bycia w świecie. Wykorzystując takie napięcia, Sorenson w przerażający sposób odczytuje "skrót amerykańskiego gniewu", na który wszyscy powinniśmy zwrócić uwagę.

Thomas R. Smith, autor książki Storm Island.