Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia narrację życia Czajkowskiego, koncentrując się na jego związkach i doświadczeniach. Pisanie jest wciągające i zawiera wiele interesujących postaci z życia Czajkowskiego. Zawiera jednak pewne wyzwania dla czytelników, szczególnie w odniesieniu do używania języka francuskiego bez wyjaśnienia, co może utrudniać zrozumienie dla osób niezaznajomionych z tym językiem.
Zalety:Wciągający styl pisania, różnorodne odniesienia do znaczących postaci z życia Czajkowskiego i silna atrakcyjność dla miłośników muzyki. Narracja zawiera interesujące spostrzeżenia na temat relacji i doświadczeń Czajkowskiego.
Wady:Dostępność tekstu może być ograniczona dla czytelników, którzy rozumieją tylko język angielski, ponieważ często zawiera on język francuski bez tłumaczenia. Ponadto występowanie niemieckich nazw i pojęć może stanowić wyzwanie dla osób, które nie są z nimi zaznajomione.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pathetic Symphony: A Biographical Novel about Tchaikovsky
Zawartość książki:
Podobnie jak "Mefisto", "Symfonia żałosna" jest powieścią o ważnych artystach i ich środowisku. Czerpiąc materiał z udokumentowanych źródeł, nigdy nie zniekształcając prawdy historycznej ani nie poświęcając dokładności biograficznej na rzecz narracji, Klaus Mann przedstawia poruszającą i niezapomnianą historię torturowanego geniusza muzyki - Piotra llycha Czajkowskiego.
Kiedy książka została po raz pierwszy opublikowana w 1948 roku, TheNew York Times chwalił jej "erotyczne fragmenty i odtworzenie europejskiej społeczności muzycznej - Brahms, Wagner, Grieg, Rubinstein, Musorgski przewijają się przez strony". Nierozerwalnie związani z życiem Czajkowskiego są ludzie, którzy zapewniają bogatą orkiestrację powieści: jego "ukochana przyjaciółka" i tajemnicza dobrodziejka, Madame von Meek, której nigdy nie poznał osobiście; D sir e Art t, belgijska śpiewaczka, w której młody, walczący kompozytor wierzył, że jest szaleńczo zakochany; Antonia Miliukov, żałosna partnerka w krótkotrwałym i tragicznym małżeństwie Czajkowskiego; i siostrzeniec Czajkowskiego Vladimir Davydov, którego młodość i urok podbiły serce starszego mężczyzny.
Próby i triumfy Czajkowskiego, przygody i dziwne kompulsje, niedostosowanie i nerwice inspirowały podziw i współczucie Klausa Manna. Obaj byli kosmopolitami, którzy spędzali więcej czasu za granicą niż we własnych krajach; obaj wzbudzali podejrzenia i zazdrość swoich współczesnych w kraju. Według Manna, Czajkowski był prototypem człowieka bez ojczyzny. W Rosji dzieła Czajkowskiego były krytykowane jako zbyt zachodnie, Niemcy oskarżali go o azjatycką prymitywność, a paryżanie uważali go za zbyt germańskiego. Mann napisał historię Czajkowskiego z przekonaniem o osobistej identyfikacji: "Mogłem opisać to wszystko; nic z tego nie było mi obce", napisał w The Turning Point.
Christopher Isherwood napisał o Mannie, swoim przyjacielu: "Od najmłodszych lat zamieszkiwał kręgi błyskotliwych i sławnych. Doświadczył przyjemności i sukcesu w wieku, w którym najlepiej można się nimi cieszyć. Podróżował dużo i nieustannie - tak bardzo, że ogromny wstrząs związany z emigracją z nazistowskich Niemiec do Holandii, a następnie do Stanów Zjednoczonych) wydawał się, jeśli chodzi o niego, niczym więcej niż przedłużeniem jego normalnego sposobu życia. W ciągu ostatnich szesnastu lat swojego życia Klaus stworzył imponujący dorobek - powieści, książki non-fiction i niezliczone artykuły - w okolicznościach, które sprowadziłyby większość pisarzy do bezsilnego milczenia".
