Symbolism, Its Origins and Its Consequences
Pojęcie symbolu leży u podstaw ruchu symbolistycznego, ale symbol ten różni się od sposobu, w jaki był używany i rozumiany w średniowieczu i renesansie.
W ruchu symbolistycznym symbol nie jest alegorią. Belgijski pisarz Maurice Maeterlinck zdefiniował jego istotę w artykule, który ukazał się 24 kwietnia 1887 roku w L'Art moderne.
Napisał, że pojęcie symbolu w ruchu symbolistycznym jest przeciwieństwem pojęcia symbolu w klasycznym użyciu: zamiast przechodzić od abstrakcji do konkretu (Wenus, wcielona w posąg, reprezentuje miłość), przechodzi od konkretu do abstrakcji, od tego, co jest widziane, słyszane, odczuwane, smakowane i odczuwane do przywołania idei. Niniejszy tom stara się dać wgląd w siłę ruchu symbolistycznego oraz charakter jego fundamentalnej i interdyscyplinarnej roli w ewolucji sztuki i literatury XX wieku. Stanowi ona zapis badań grupy naukowców, którzy spotkali się i przedyskutowali te tematy wspólnie po raz pierwszy w 2009 roku.
Oświetlając specyfikę symbolizmu w sztuce, architekturze i literaturze w różnych krajach europejskich, artykuły te pokazują również kluczową rolę francuskiego symbolizmu w rozwoju międzynarodowego ruchu symbolistycznego. Autorzy mają nadzieję, że rozwijająca się grupa, Stowarzyszenie Sztuki, Literatury i Muzyki w Symbolizmie i Dekadencji (ALMSD), zrodzona z pierwszego spotkania, będzie kontynuować tę dyskusję na przyszłych konferencjach i w drukowanych materiałach konferencyjnych.
