Syjonizm w Damaszku: Ideologia i działalność społeczności żydowskiej na początku XX wieku

Oryginalny tytuł:

Zionism in Damascus: Ideology and Activity in the Jewish Community at the Beginning of the Twentieth Century

Zawartość książki:

Początek XX wieku był okresem, w którym nastąpiły daleko idące zmiany w politycznym i geograficznym krajobrazie Bliskiego Wschodu. Od wpływu rewolucji Młodych Turków w 1908 r.

po zniszczenia I wojny światowej i późniejsze brytyjskie i francuskie mandaty w regionie, Syria była szczególnie dotknięta. Yaron Harel przyczynia się do zrozumienia tego okresu, badając niedoceniany aspekt: rozwój syjonistycznej myśli intelektualnej i działalności w syryjskiej stolicy Damaszku. Dzięki skrupulatnym badaniom Harel podkreśla fakt, że w tych trudnych latach część społeczności żydowskiej dotknięta załamaniem gospodarczym w październiku 1875 r.

była w stanie znaleźć pocieszenie w rosnącym nurcie myśli syjonistycznej. Harel dowodzi zatem, że syjonizm w Damaszku nie był ruchem motywowanym religijnie, ale raczej miał podłoże klasowe.

W szczególności Harel bada, jakie drogi tożsamości były dostępne dla społeczności żydowskiej w Damaszku w czasie, gdy w Syrii rosła identyfikacja z arabskim nacjonalizmem. Czy mieli być Żydami - Arabami? A może żydowsko-syjonistyczni? Badając kwestie takie jak edukacja syjonistyczna, opieka zdrowotna, zaangażowanie polityczne kobiet i działalność filantropijna, Harel oferuje dogłębną analizę syjonizmu w kontekście społeczeństwa żydowskiego. Przedstawia również ostateczny rozpad ruchu w następstwie ustanowienia mandatu francuskiego.

Gdy siły zewnętrzne poza granicami Syrii zaczęły wywierać wpływ (takie jak Komisja Króla Żurawia i wysiłki na rzecz ustanowienia żydowskiej ojczyzny), a także wewnętrzne walki w kręgach syjonistycznych w samej Syrii, przywódcy ruchu syjonistycznego w Damaszku zaczęli opuszczać miasto. Syjonizm w Damaszku śledzi losy osób zaangażowanych w tę ideologiczną falę (syjonistycznych intelektualistów, dziennikarzy, świeckich myślicieli i rabinów) od jej początków do ostatecznego opuszczenia Damaszku po Deklaracji Balfoura i ustanowieniu Mandatu Francji.