Święty pamiętnik Adriana Plassa, chrześcijańskiego mówcy, w wieku 45 3/4 lat

Opinie czytelników

Książka „The Sacred Diary of Adrian Plass, Christian Speaker” to humorystyczne i wnikliwe spojrzenie na życie zwykłych chrześcijan, łączące komedię ze szczerymi refleksjami na temat wiary. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznają humor Plassa za przystępny i odświeżający, inni mogą nie w pełni się z nim połączyć.

⬤ Wciągające i beztroskie pisanie
⬤ oferuje humorystyczne spojrzenie na życie religijne
⬤ wiarygodne postacie i sytuacje
⬤ dostarcza przemyślanych refleksji na temat wiary i duchowości
⬤ uważana za „terapię śmiechem” dla chrześcijan
⬤ ma ponadczasowy urok i zachęca do głębszego zrozumienia siebie.

⬤ Humor może nie współgrać z każdym, szczególnie z osobami spoza społeczności chrześcijańskiej
⬤ niektóre elementy humorystyczne mogą wydawać się przestarzałe
⬤ może być niewygodna dla osób wrażliwych na krytykę religijną.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Sacred Diary of Adrian Plass, Christian Speaker, Aged 45 3/4

Zawartość książki:

Miłośnicy Adriana Plassa otrzymali swój pierwszy chrzest śmiechu dzięki jego bestsellerowi, The Sacred Diary of Adrian Plass (w wieku 37 3/4 lat). Relacja autora z "poważnych duchowych doświadczeń" naturalnie sprawiła, że stał się poszukiwany jako mówca publiczny - więc oczywiście kolejny dziennik był nieunikniony.

The Sacred Diary of Adrian Plass, Christian Speaker (w wieku 45 3/4 lat) kontynuuje perypetie fikcyjnego alter-ego Adriana. Jako że Plass regularnie spotyka się ze swoją grupą wsparcia, spotykamy starych przyjaciół, w tym jego wytrwałą żonę Anne; syna Geralda, teraz dorosłego, ale nie mniej nieposkromionego; szalonego i sympatycznego Leonarda Thynna; Edwina, mądrego starszego kościoła; oraz Richarda i Doreen Cook, którzy są tak samo religijni jak zawsze. Poznajemy też kilka nowych postaci, takich jak Stephanie Widgeon, która wydaje się mieć tylko jedną rzecz do powiedzenia, zawsze...

i kto wie, może nawet dowiemy się, dlaczego Leonard Thynn pożyczył kota Adriana te wszystkie lata temu. I wreszcie - czym jest seminarium zrywania banerów?