The Holy or the Broken Hallelujah
W tym imponującym pierwszym zbiorze Kristina Hakanson daje nam - zarówno w formie wiersza wolnego, jak i prozy lirycznej - wiersze o znacznym zasięgu i sile, najbardziej przejmujące te o śmiertelnej chorobie jej ukochanego ojca. W jednym z nich czyni to uderzające i kwintesencjonalnie ludzkie wyznanie: „Mam zamiar pożegnać się / z moim przykutym do łóżka ojcem, / pierwszym mężczyzną, którego kochałam, / jedynym, którego serca nie chcę złamać, / wstydzę się, że kiedykolwiek to zrobiłam, / jeśli kiedykolwiek to zrobiłam. / Jestem pewna, że tak.” Dzieło Hakansona przywołuje na myśl pełen napięcia, a jednocześnie przejmująco piękny świat - „spód nieba”, w którym „każdy smutek zamieniony w lód / staje się ciepły w dłoni”.
-Paulann Petersen,Oregon Poet Laureate Emerita.
Zarówno elegijne, jak i uroczyste, wiersze te czerpią swoją siłę z realnego świata wokół nas: drewnianych łyżek, ubijaczek do jajek, filiżanki do kawy, zębów brony - dotkniętych tu i ówdzie elementem surrealistycznym (wilk w wiolonczeli). Podziwiam ich czysty język i prostą równowagę, od przyziemności po wieczność - ich świadomość, że „Całe życie toczy się na brudzie, który dawno temu przybył z gwiazd”.
Joseph Millar