Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Sacred America” autorstwa Rogera Housdena podąża za angielskim turystą przez duchowy krajobraz Stanów Zjednoczonych, odkrywając nowe i wyłaniające się duchowe ścieżki poza tradycyjną zorganizowaną religią.
Zalety:Autor jest chwalony za doskonałe pisarstwo i świeżą perspektywę jako gość. Recenzenci opisują książkę jako interesującą, inspirującą i głęboko odżywczą, podkreślając jej współczujący i mądry wgląd we współczesną duchowość.
Wady:Niektórzy krytycy, tacy jak ci w recenzji Kirkus, uważają, że książka nie obejmuje bardziej ugruntowanych ruchów religijnych i twierdzą, że traci okazję do uwzględnienia perspektyw grup takich jak Episkopalianie lub doświadczeń w miejscach takich jak Salt Lake City.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Sacred America: Edward S. Curtis and the North American Indian
Zawartość książki:
Sacred America, napisana przejrzystą i poetycką prozą, to historia zwykłych ludzi, którzy odważyli się podążać za głosem własnej duszy i zaufać mu w codziennym życiu Stanów Zjednoczonych. To także opowieść o innej Ameryce, takiej, której nie widać w nocnych wiadomościach. To, co Roger Housden odkrywa podczas swojej podróży po kraju, sugeruje mu, że wbrew powszechnemu przekonaniu Stany Zjednoczone są jedną z najbardziej kreatywnych i duchowo żywych kultur na ziemi. Sacred America jest tego dowodem.
Tak jak Alexis de Tocqueville wyruszył przez nasz kraj w poszukiwaniu demokracji, tak samo Housden, Anglik, podróżował po Stanach Zjednoczonych w schyłkowych latach XX wieku w poszukiwaniu serca tego kraju. Odkrył on, że pomimo, a może właśnie z powodu moralnego zepsucia Wall Street i Kapitolu, duch narodu amerykańskiego kwitnie. Amerykanie nieustannie na nowo definiują, co to znaczy być człowiekiem, czego oczekują od demokracji i, co najważniejsze, w jaki sposób demokratyczne społeczeństwo jest wyrazem sacrum.
Jako osoba z zewnątrz, Housden był zarówno zaskoczony, jak i pod wrażeniem tego, co znalazł - stopnia, w jakim aspiracje, geniusz, działania, mądrość i współczucie ludzi ze wszystkich dziedzin życia są wplecione w społeczną i kulturową tkankę Ameryki. Dla Housdena ta obecność Bytu pośród codziennego życia, a nie w formalnych miejscach kultu (choć i tam ją odnalazł), na nowo odkrywa, co poczucie sacrum oznacza dla amerykańskiej jednostki na przełomie tysiącleci.
Sacred America przyznaje, że duchowy materializm prosperuje tutaj w stopniu, który oszołomiłby każdy europejski umysł; duchowe techniki i nauki stały się głównymi liniami produktów wraz ze wszystkim innym. Jednak Housden odnajduje również prawdziwego ludzkiego ducha, który kwitnie w małym miasteczku Wyoming, podczas jazdy autobusem na Manhattan, w odległym indiańskim rezerwacie, w jaskini artysty w Nowym Meksyku, w życiu listonosza w Kalifornii, a nawet w Hollywood. Co więcej, znajduje grupy ludzi, którzy spotykają się, aby dzielić się swoimi różnymi wyznaniami w prawdziwie otwartym duchu: w Wellesley College w Massachusetts; wśród polityków w Waszyngtonie; w Habitat for Humanity; w ośrodku odosobnienia dla byłych więźniów w Karolinie Północnej; a także w kościołach, na konferencji islamskiej, w buddyjskich ośrodkach medytacyjnych i w tradycyjnej wierze latynoskiej w północnym Nowym Meksyku.
Co istotne, Housden odkrywa, że nikt nie jest odpowiedzialny za pojawienie się ludzkiego ducha. Nikt tego nie robi. Ta inna Ameryka - tak różna od obrazu, jaki większość świata ma o tym kraju - nie jest sprawą, o którą walczysz, ani ruchem zaaranżowanym przez jakąkolwiek religijną lub duchową denominację. Housden sugeruje, że jest to coś, co działa w zbiorowej psychice. Jest to coś, w czym uczestniczymy, a nie kierujemy lub kontrolujemy. Szersza inteligencja działa nie jako jakaś zewnętrzna siła działająca na nas, ale z naszego wnętrza jako zbiorowości. Zmienia ona sposób, w jaki Amerykanie postrzegają samych siebie, przywracając poczucie znaczenia i autorytet moralny źródłu indywidualnego sumienia - Housden nazywa to inteligencją wiedzącego serca. Housden konkluduje, że święta Ameryka wyłania się jako rosnąca społeczność jednostek, które są ze sobą połączone nie przez zewnętrzne nakazy wiary czy kultury, ale przez podszepty inteligencji serca.
