Światła na ziemi ciemności: Przywołanie miejsca i czasu

Opinie czytelników

Wspomnienia Teda Koosera to szczera i refleksyjna eksploracja jego korzeni na Środkowym Zachodzie, szczególnie poprzez obserwacje życia rodzinnego i społecznego. Uchwycił istotę prostszych czasów za pomocą stylu prozy, który rezonuje z czytelnikami, zwłaszcza tymi zaznajomionymi z regionem. Ten pamiętnik jest zarówno nostalgiczny, jak i przejmujący, przemawiając do fanów poetyckiej wrażliwości Koosera.

⬤ Piękne, sugestywne pisanie, które oddaje życie na Środkowym Zachodzie.
⬤ Daje poczucie nostalgii i uznania dla rodziny i społeczności.
⬤ Czytelnicy mogą się z nią utożsamić, zwłaszcza ci, którzy wywodzą się ze Środkowego Zachodu.
⬤ Przystępny i wciągający styl, który inspiruje czytelników do refleksji nad własnymi wspomnieniami.
⬤ Konsekwentnie chwalona za głębię i wrażliwość.

⬤ Może nie trafić do czytelników niezaznajomionych ze Środkowym Zachodem lub jego kontekstem kulturowym.
⬤ Niektórzy mogą uznać ją za zbyt krótką lub czuć, że brakuje jej głębi, którą można znaleźć w poezji Koosera.
⬤ Na ocenę książki mogą mieć wpływ osobiste uprzedzenia, zwłaszcza wśród fanów Koosera.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lights on a Ground of Darkness: An Evocation of a Place and Time

Zawartość książki:

Podobnie jak żółte, różowe i niebieskie irysy, które przez lata były przenoszone z domu do domu, historie rodziny poety Teda Koosera były przekazywane, aż gdy jego matka leżała chora i umierająca, poczuł pilną potrzebę ich spisania. Z okiem poety dbającego o szczegóły, Kooser oddaje piękno krajobrazu i żywiołowość rodziny Moserów z Iowa swojej matki w precyzyjnym, sugestywnym języku.

Centrum miłości rodziny jest wujek Koosera, Elvy, ofiara porażenia mózgowego. Radością Elvy'ego jest łowienie ryb, gra w pinochle i picie napojów gazowanych ze skrzyni z lodem na przydrożnej stacji Standard Oil jego ojca.

Dziadkowie Koosera, ich krewni oraz zajęcia i przyjemności tej rozszerzonej rodziny obracają się wokół armatury błogosławionego życia Elvy'ego. Kooser powiedział, że napisanie tej książki było najważniejszą pracą, jaką kiedykolwiek podjął, ponieważ była to jego próba utrzymania tych ukochanych ludzi przy życiu wbrew nieubłaganej erozji czasu.