The World Unclaimed: A Challenge to Heidegger's Critique of Husserl
The World Unclaimed dowodzi, że Heideggerowska krytyka nowoczesnej epistemologii w Byciu i czasie jest poważnie błędna. Heidegger wierzy, że pozbył się epistemologicznych problemów dotyczących świata zewnętrznego, pokazując, że świat jest egzystencjalną strukturą Dasein. Autor argumentuje jednak, że Heidegger nie spełnia swojego twierdzenia, że "uratował" fenomen świata, który jego zdaniem tradycja filozoficzna ominęła. Heidegger nie tylko nie odzyskuje świata, ale także nie uznaje jego utraty. Alweiss kwestionuje w ten sposób twierdzenie Heideggera, że ontologia jest bardziej fundamentalna niż epistemologia.
The World Unclaimed rozwija swoją potężną krytykę Bycia i czasu, argumentując za powrotem do Husserla. Opiera się na spostrzeżeniu Husserla, że to poruszające się i odczuwające ciało ujawnia, w jaki sposób jesteśmy już zaznajomieni ze światem. Kinestezja stanowi klucz do zrozumienia naszej relacji ze światem. Autor sugeruje zatem, że myśliciele w duchu Husserla i Kanta - którzy dla Heideggera uosabiają tradycję nowoczesnej filozofii poprzez powrót do "bezświatowego podmiotu" - mogą dostarczyć nam zasobów do odzyskania fenomenu świata, który Bycie i czas stara się ocalić.
Świeże i nowatorskie studium Alweissa pokazuje, że możliwe jest przezwyciężenie epistemologicznego sceptycyzmu bez utraty z oczu fenomenu świata. Co więcej, Alweiss rzuca nam wyzwanie do ponownego rozważenia relacji między Husserlem a Heideggerem, zapewniając zdecydowaną obronę Husserlowskiej krytyki poznania.