Świadomość kosmiczna

Opinie czytelników

Recenzje „Kosmicznej Świadomości” podkreślają mieszankę podziwu i krytyki. Wielu czytelników uważa książkę za dogłębną eksplorację mistycyzmu i ewolucji świadomości, zwracając uwagę na jej historyczne znaczenie i inspirację, jaką oferuje tym, którzy podążają duchowymi ścieżkami. Niektórzy krytycy wskazują jednak na jej przestarzałe perspektywy, powtarzające się treści i wątpliwe punkty widzenia dotyczące rasy i interpretacji historycznych.

⬤ Oferuje głęboką eksplorację mistycznych doświadczeń i ewolucji ludzkiej świadomości.
⬤ Historyczne znaczenie i trwały wpływ na późniejszych myślicieli i pisarzy.
⬤ Inspirująca dla tych, którzy odbywają duchowe podróże.
⬤ Dobrze zbadana i zawiera cenne treści literackie i odniesienia.
⬤ Unikalny wgląd w życie i myśli znanych duchowych postaci.

⬤ Przestarzałe perspektywy, zwłaszcza w odniesieniu do rasy i chorób psychicznych.
⬤ Powtarzająca się treść, która mogłaby zostać skondensowana.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają ją za trudną do przeczytania ze względu na staroangielski język.
⬤ Brak wystarczającej osobistej narracji autora na temat jego własnych doświadczeń.
⬤ Krytyka lekceważących poglądów autora na niektóre duchowe praktyki i postacie.

(na podstawie 133 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cosmic Consciousness

Zawartość książki:

Kosmiczna świadomość: A Study in the Evolution of the Human Mind to teoria Richarda Bucke'a, według której nasze stany mentalne ewoluują i że do tej pory doświadczyliśmy trzech etapów rozwoju świadomości: "prostej świadomości" zwierząt, "samoświadomości" zdecydowanej większości ludzi (rozum, samoświadomość, wyobraźnia itp.) oraz w niektórych przypadkach "świadomości kosmicznej".

Mistyczny stan bycia poza "samoświadomością" i kolejny etap rozwoju człowieka. Bucke postawił hipotezę, że "kosmiczna świadomość" powoli zaczyna pojawiać się u ludzi i ostatecznie rozprzestrzeni się szeroko w całej rasie ludzkiej. Twierdził, że niektóre wybitne jednostki w historii wykazały, że osiągnęły "kosmiczną świadomość". W książce przytacza przykłady takie jak Jezus, Budda, Mahomet, Dante, św. Paweł, Francis Bacon, William Blake i jego bliski przyjaciel Walt Whitman. Whitman, amerykański poeta i dziennikarz, opisał kosmiczną świadomość jako "niewysłowione światło, światło rzadkie, nie do opowiedzenia, światło poza wszelkimi znakami, opisami i językami". W wieku trzydziestu pięciu lat Bucke znalazł się w tym podniosłym stanie psychicznym i opisuje (w trzeciej osobie) prowadzące do niego przejawy.

'1. Osoba nagle, bez ostrzeżenia, ma poczucie bycia zanurzonym w płomieniu lub różowej chmurze, a może raczej poczucie, że umysł sam jest wypełniony taką chmurą mgły. 2. W tym samym momencie jest jakby skąpany w emocjach radości, pewności, triumfu, zbawienia. 3. Równocześnie lub natychmiast po powyższych doświadczeniach zmysłowych i emocjonalnych przychodzi na osobę intelektualna iluminacja, której nie sposób opisać. Niczym błysk, w jego świadomości pojawia się jasna koncepcja (wizja) znaczenia i kierunku wszechświata. Nie przychodzi on tylko po to, by wierzyć.

Widzi i wie, że kosmos, który dla samoświadomego umysłu wydaje się składać z martwej materii, jest w rzeczywistości czymś zupełnie innym - jest w istocie żywą obecnością. Widzi, że zamiast tego, że ludzie są, jak gdyby, plamami życia rozrzuconymi po nieskończonym morzu nieożywionej substancji, są oni w rzeczywistości drobinami względnej śmierci w nieskończonym oceanie życia. Widzi, że życie, które jest w człowieku, jest wieczne, tak jak całe życie jest wieczne.

Dusza człowieka jest tak nieśmiertelna jak Bóg.

Wszechświat jest tak zbudowany i uporządkowany, że bez żadnego przypadku wszystkie rzeczy współdziałają dla dobra każdego i wszystkich.

Że fundamentalną zasadą świata jest to, co nazywamy miłością, i że szczęście każdej jednostki jest na dłuższą metę absolutnie pewne". Dalej mówi: "Osoba, która przejdzie przez to doświadczenie, nauczy się w ciągu kilku minut, a nawet chwil jego trwania, więcej niż w ciągu miesięcy lub lat studiów, i nauczy się wiele, czego żadne studia nigdy nie nauczyły ani nie mogą nauczyć". Po przeczytaniu pism Bucke'a, P. D. Ouspensky, szanowany rosyjski filozof, powtórzył jego komentarze w swojej książce Tertium Organum.

"Kosmiczna Świadomość jest trzecią formą, która jest tak daleko ponad Świadomością Jaźni, jak ta ponad Prostą Świadomością. Główną cechą Świadomości Kosmicznej jest, jak sama nazwa wskazuje, świadomość kosmosu, czyli życia i porządku wszechświata. Wraz ze świadomością kosmosu pojawia się intelektualne oświecenie lub iluminacja, która sama w sobie umieściłaby jednostkę na nowej płaszczyźnie egzystencji - uczyniłaby ją niemal członkiem nowego gatunku".