Sweet Child of Mine: Jak straciłem syna przez Guns N' Roses

Opinie czytelników

Recenzje książki wskazują na mieszankę podziwu dla jej emocjonalnej głębi i krytyki perspektywy autora. Wielu czytelników uznało ją za fascynującą lekturę, która zapewnia wgląd w zmagania z uzależnieniem z rodzinnego punktu widzenia, podkreślając zarówno miłość, jak i wyzwania, przed którymi stoi matka. Pojawiły się jednak również krytyczne uwagi dotyczące sposobu, w jaki autorka przedstawiła swoje doświadczenia i jej tendencję do użalania się nad sobą.

Ciekawa fabuła, relatywne doświadczenia rodzinne, głębia emocjonalna, dobrze napisana, zapewnia zakulisowe spojrzenie na uzależnienie, trudna do odłożenia, fascynująca i szczera relacja, oferuje wgląd w świat rock and rolla.

Użalanie się nad sobą autorki może być nadmierne, sprzeczne stwierdzenia, pewne nadmiarowe treści, postrzegane męczeństwo autorki, potrzeba większego wglądu w jej własną rolę w uzależnieniu syna, fizyczne problemy z jakością książki.

(na podstawie 65 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sweet Child of Mine: How I Lost My Son to Guns N' Roses

Zawartość książki:

Moje najczarniejsze obawy wybuchły, gdy znalazłam Stevena na środku podłogi w łazience, nagiego, z ciałem wygiętym pod niemożliwym kątem.

Był zanurzony w kałuży krwi i śluzu, a jego twarz była nie do poznania. Sięgnęłam po syna i prawie poślizgnęłam się na kamykach rozrzuconych po podłodze.

Wtedy zdałam sobie sprawę, że to zęby Stevena. Upadłam na kolana, płacząc histerycznie. Usłyszałam jęk, a potem...

"Mamo. "