Sovereignty as a Vocation in Hobbes's Leviathan: New Foundations, Statecraft, and Virtue
Niniejsza książka dotyczy cnoty i zarządzania państwem w Lewiatanie Thomasa Hobbesa.
Jej nadrzędnym argumentem jest to, że fundamentalną podstawą filozofii politycznej Hobbesa w Lewiatanie jest mądre, hojne, kochające, szczere, sprawiedliwe i dzielne - w sumie wielkoduszne - zarządzanie państwem, w którym władcy dążą do urzeczywistnienia naturalnej sprawiedliwości, przejawiającej się jako wybitna cnota. Proponuję, aby obawy dotyczące cnót naturalnej osoby sprawującej urząd suwerena przepełniały filozofię polityczną Hobbesa, definiując zarówno jego teorię nowych fundamentów, jak i krytykę prawa i zobowiązań.
Te aspekty myśli Hobbesa są nowe w Lewiatanie, ponieważ stanowią odpowiedź na ograniczenia jego wczesnych dzieł z zakresu teorii politycznej, Elementów i De Cive - ograniczenia uwidocznione przez wojny domowe i królobójstwo Karola I. Choć nowe, argumentuję, że sięgają one do starożytnych idei politycznych i filozoficznych, przede wszystkim do różnie celebrowanej, mistyfikowanej i oczernianej postaci założyciela oratora.