Susurros a mi padre

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Zawartość książki:

SUSURROS A MI PADRE reprezentuje wysiłki Ericka Senza, by połączyć język i kulturę, rodzinę i stratę. Książka przedstawia relacje autora z jego ojcem: mężczyzną, którego meksykańską krew odziedziczył. Senz tworzy kolaż wspomnień, relacji z pierwszej ręki i wywiadów związanych z jego latynoską tożsamością, próbując wskrzesić kulturę, która do niego nawiązuje. Od Los Angeles po San Jose, jest to jego podróż w celu ponownego zdefiniowania siebie.

"Susurros como vientos del Mar: SUSURROS A MI PADRE" Senza to znakomity debiut. Te wiersze lśnią kwarcytową jasnością, która prowadzi czytelnika przez ważne fronty latynoskich doświadczeń. Tkając razem wielogłosową lirykę rodzinnych dociekań, poezja Senz jest odświeżającym, ożywczym spojrzeniem na latynoską narrację, którą tak wielu żyje, a o której tak niewielu czyta. Niech ocean języka tej poetki zmieni tę falę." - Angel Dominguez.

"Niech ta książka pokaże ci przesłuchanie i migrację historii, w której historia składa się z tajemnic: z Monterrey do Los Angeles do San Jos i z powrotem; poprzez chęć poznania własnego ojca, a ostatecznie samego siebie. W tej szczerej, prowadzonej w czasie rzeczywistym narracji, Erick Senz boryka się z dyskomfortem i tajemnicą słów w języku hiszpańskim i angielskim, które (pass time), gdzie czas jest sumą chwil, pytań, wspomnień; i gdzie przemijanie jest aktywnym przyglądaniem się życiu, które jest twoje. Nazwij to pozbawionym praw obywatelskich żalem - lub posłuchaj, gdy pyta: "Jak to jest dorastać bez dostępu do morza?". albo gdy z miażdżącym pięknem spowiedzi mówi: "Este es mi elogia, papi". Senz pisze o braku ojca, niepokoju, dystansie i inności jako o podwójnej świadomości. Ta historia to powolne, szczere corrido odsłaniające poetykę straty." - Janice Sapigao.

"Po urodzeniu lewa półkula naszego mózgu rejestruje różnicę między mową a hałasem. Nawet zanim niemowlę zacznie gaworzyć, mózg zbudował mapę dla języka. Wiemy to dzięki obrazowaniu mózgu, które w niektórych przypadkach oświetla odpalanie synaps, umieszczając je na płaszczyźnie topograficznej. Kiedy czytam tekst Senza, moje doświadczenie jest podobne do bycia na tej płaszczyźnie, gdzie elektryczne erupcje są zarówno piękne, jak i gwałtowne, ale zaproszone i znaczące. Doświadczam językowych pęknięć. I podczas gdy jestem proszony o powrót do wspomnień z przeszłości, do fotografii, przywołanych głosów, cały czas negocjując narrację, której nie da się łatwo poskładać z powrotem, dostrzegam znaczenie tekstu takiego jak ten jako wypowiedzi, której zarówno potrzebuję, jak i rozpoznaję. Nie trzeba dodawać, że ten tekst jest niesamowity." - Lisa Donovan.

-.

Katharsis i pamięć kulturowa: rozmowa OS z Erickiem Senzem, autorem książki "Susurros a Mi Padre".