Surrealizm i my: Artyści karaibskiej i afrykańskiej diaspory od 1940 roku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Surrealism and Us: Caribbean and African Diasporic Artists Since 1940

Zawartość książki:

Jak nowocześni i współcześni artyści z afrykańskiej i karaibskiej diaspory przekształcili europejski surrealizm w narzędzie czarnej ekspresji.

W setną rocznicę pierwszego manifestu surrealistycznego André Bretona, Surrealism and Us rzuca nowe światło na to, jak surrealizm był konsumowany i przekształcany na Karaibach i w Stanach Zjednoczonych. Zbiera ponad 50 prac od lat 40. do współczesności, które pokazują, jak karaibscy i afrykańscy artyści z diaspory odzyskali europejską awangardę dla własnych celów.

Od samego początku ruch surrealistyczny - i wiele innych europejskich ruchów artystycznych z początku XX wieku - obejmował i przekształcał afrykańskie tradycje artystyczne, poetyckie i muzyczne. Równolegle artyści w obu Amerykach proponowali podgrupy surrealizmu ściślej związane z afrykańską kulturą diaspory. Na Martynice Aimé i Suzanne Césaire zaproponowali karaibski surrealizm, który kwestionował zasady porządku i rozsądku oraz obejmował afrykańskie duchowości. W międzyczasie artyści w Stanach Zjednoczonych, tacy jak Romare Bearden i Ted Joans, głęboko zaangażowali się w idee surrealistyczne. Trendy te trwały znacznie dłużej niż ich europejskie odpowiedniki. Rzeczywiście, termin „afro-surrealizm” został stworzony przez poetę Amiriego Barakę w 1974 roku; dziś ruch ten nadal kwitnie w połączeniu z afrofuturyzmem. Katalog Surrealism and Us podzielony jest na trzy tematy: „To Dare”, »Invisibility« i »Super/Reality«. Sekcje te, ożywione esejami naukowymi, tworzą ponadnarodowe i wielopokoleniowe powiązania między życiem Czarnych a praktyką artystyczną na przestrzeni ostatnich 100 lat.

Wśród artystów znajdują się: Firelei Báez, Agustin Cárdenas, Myrlande Constant, Rafael Ferrer, Ja'Tovia Gary, Hector Hyppolite, Ted Joans, Wifredo Lam, Simone Leigh, Kerry James Marshall.