Super Power, Spoony Bards i Silverware: System rozrywki Super Nintendo

Opinie czytelników

Książka „Super Power, Spoony Bards, and Silverware” stanowi fascynującą analizę marketingu, technologii i kultury Nintendo od lat 80. do połowy lat 90. ubiegłego wieku. Omawia krótkoterminowy sukces firmy i jej długoterminowy upadek w branży gier, oferując szczegółowy kontekst jej decyzji. Czytelnicy zainteresowani historią Nintendo znajdą w niej cenne spostrzeżenia, choć niektórym może brakować dogłębnej analizy sprzętu, typowej dla podobnych prac.

⬤ Oferuje nowe spojrzenie na praktyki biznesowe i strategie marketingowe Nintendo
⬤ dobrze zbadane z obszernymi źródłami
⬤ zapewnia kompleksowe spojrzenie na sukcesy i porażki Nintendo
⬤ wysoce zalecane dla historyków i entuzjastów gier wideo.

⬤ Nie jest szczegółowym studium platformy, jak oczekiwano
⬤ niektórzy czytelnicy uznają ją za cyniczną i pozbawioną głębi w odniesieniu do sprzętu
⬤ może rozczarować fanów szukających bardziej uroczystej lub technicznej historii SNES.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Super Power, Spoony Bards, and Silverware: The Super Nintendo Entertainment System

Zawartość książki:

Jak Super Nintendo Entertainment System uosabiał opór Nintendo przed innowacjami i zepchnął firmę z pozycji lidera branży na margines gier wideo.

Jest to książka o Super Nintendo Entertainment System, która nie jest świętowaniem ani samozadowoleniem. Większość innych opisów ogłasza Super NES niekwestionowanym zwycięzcą "16-bitowych wojen konsolowych" w latach 1989-1995. W tej książce Dominic Arsenault przypomina nam, że chociaż SNES był silną platformą wypełnioną wysokiej jakości grami, był także produktem krótkowzrocznej wizji korporacyjnej skoncentrowanej na utrzymaniu udziału w rynku i modelu biznesowego Nintendo. Doprowadziło to do upadku firmy z dominującej pozycji podczas jej złotego wieku (nazwanego przez Arsenault "ReNESsance") z NES na margines branży z konsolami Nintendo 64 i GameCube. Arsenault argumentuje, że konserwatywne strategie biznesowe Nintendo i odporność na innowacje w latach SNES wyjaśniają jej porażkę rynkową przez PlayStation Sony.

Rozszerzając pojęcie "platformy" o siły marketingowe, które kształtują i ograniczają twórczą pracę, Arsenault czerpie nie tylko z badań i historii gier, ale także z czasopism, pudełek, instrukcji i reklam, aby zidentyfikować dyskursy technologiczne i modele biznesowe, które ukształtowały Super Power Nintendo. Opisuje również zmiany kulturowe w grach wideo w latach 90., które powoli osłabiały miłość entuzjastów gier do SNES-a w miarę dojrzewania pokolenia Nintendo. Wreszcie, opisuje on wiele zmian technologicznych, które miały miejsce przez cały okres życia SNES-a, w tym wideo w pełnym ruchu, pamięć CD-ROM i przejście na grafikę 3D. Arsenault wyjaśnia, że ze względu na architekturę platformy SNES, Nintendo oparło się tym zmianom i nadal koncentrowało się na tradycyjnych gatunkach gier.